Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

White as snow. (Ανοιξιάτικα;)

Οι μικροαστές προλετάριες δουλεύουν ΚΑΙ την Κυριακή.
Μικροαστές-προλετάριες είναι αδόκιμος όρος, θα πείτε.
Ναι, αυτόν τον καιρό τον δοκιμάζω.
Το πρώτο συνθετικό δηλώνει ψυχολογικό χαρακτηρισμό.
Το δεύτερο ταξικό.
Συνολικά, περιγράφει νομίζω επαρκώς και σαφώς τη σχιζοφρένεια
της μέσης Ευρωπαίας της γενιάς μου.
Που, Σάββατο βράδυ ντύνεται τα τακούνια της και γυρίζει 4 μπαρ
και Κυριακή πρωί προσπαθεί να ανταποκριθεί στις επαγγελματικές της
υποχρεώσεις χωρίς να δείχνει αυτό που κομψά θα λέγαμε
"αγουροξυπνημένο κουρούμπελο".
(Γιατί θα την απολύσουν).
Όμως, έχουμε εαρινή ισημερία. Και είμαι απόλυτα σίγουρη πως
όλα θα πάνε και πάλι καλά.
Τώρα νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας το παρακάτω τραγουδάκι.
Κι επειδή αυτές είναι μέρες που όλο ανταμώνω με παλιούς φίλους,
το αφιερώνω σε έναν που έχω καιρό να δω
και υποψιάζομαι πως θα του αρέσει.
Και στη wilma μου, φυσικά.



EDIT

Τώρα διαβάστε αυτό να σας γαμηθεί η μέρα.

8 σχόλια:

tantoguanto είπε...

Πίσω από τον μαγευτικό κόσμο του θεάματος και τα δις των μεγαλοδημοσιογράφων κρύβεται μια ολόκληρη βιομηχανία που εκμεταλλεύεται ελαστικούς, ανασφάλιστους, χαμηλόμισθους κι άμισθους εργαζόμενους. Η Βιομηχανία των ΜΜΕ.
Κοματάραααα το ποιό αγαπημένο μου των U2.
elfoula τα φιλιά μου.

Spy είπε...

Ω, μα σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Δεν ήταν ανάγκη.

(τι; δεν εννοούσατε εμένα;)

chmarni είπε...

Να ήξερες πόσο ανάγκη έχω να συμμεριστώ τη σιγουριά σου, πως όλα θα πάνε και πάλι καλά !!!

anna είπε...

Τι το ήθελες το Άνοιξη!!!Ο εργασιακός Χειμωνάς που βιώνουμε που???Άσε δεν παίζετε με τίποτε!!!Φιλιά!!!

elf είπε...

Καλημέρα, παιδιά!

tantoguanto, και μένα το αγαπημένο μου μετά από μια πρώτη ακρόαση. Είναι μάλλον ο παραδοσιακός "δρόμος". Φιλιά.


spy: Φυσικά, αγαπημένε μου, ποιον άλλον; (Έτσι όπως το 'γραψα, εννοώ περίπου τη μισή Ελλάδα).


chmarni, καλά θα πάνε, εδώ δεν είμαστε; Πάλι και ακόμα.


annα, κουράγιο κορίτσι, κι εγώ έτσι λέω κάθε πρωί. Που να 'ρθει και το καλοκαίρι!

manetarius είπε...

Λοιπόν, για να εξηγούμαστε... αυτό το "αυτό" που έχεις στο τέλος με λινκ, δεν το ρισκάρω να το διαβάσω... η μέρα μου είναι γαμημένη από το πρωί σήμερα...νομίζω δεν θα αντέξω άλλο!
Όσο για τα ξύδια ...άμα σού περίσεψε τίποτα... μην το πετάξεις... ουφ...

wilma είπε...

Ελενίτσα μου αυτή είναι η κλασική μουσική για εμάς.
Αγαπημένοι U2. Η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή. (σαν την ΙΟΝ αμυγδάλου).

Madame Bovary είπε...

Μπαρότσαρκα? Πού θα πάει, θα μεγαλώσεις κι εσύ... χιχι

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.