Οι μικροαστές προλετάριες δουλεύουν ΚΑΙ την Κυριακή.
Μικροαστές-προλετάριες είναι αδόκιμος όρος, θα πείτε.
Ναι, αυτόν τον καιρό τον δοκιμάζω.
Το πρώτο συνθετικό δηλώνει ψυχολογικό χαρακτηρισμό.
Το δεύτερο ταξικό.
Συνολικά, περιγράφει νομίζω επαρκώς και σαφώς τη σχιζοφρένεια
της μέσης Ευρωπαίας της γενιάς μου.
Που, Σάββατο βράδυ ντύνεται τα τακούνια της και γυρίζει 4 μπαρ
και Κυριακή πρωί προσπαθεί να ανταποκριθεί στις επαγγελματικές της
υποχρεώσεις χωρίς να δείχνει αυτό που κομψά θα λέγαμε
"αγουροξυπνημένο κουρούμπελο".
(Γιατί θα την απολύσουν).
Όμως, έχουμε εαρινή ισημερία. Και είμαι απόλυτα σίγουρη πως
όλα θα πάνε και πάλι καλά.
Τώρα νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας το παρακάτω τραγουδάκι.
Κι επειδή αυτές είναι μέρες που όλο ανταμώνω με παλιούς φίλους,
το αφιερώνω σε έναν που έχω καιρό να δω
και υποψιάζομαι πως θα του αρέσει.
Και στη wilma μου, φυσικά.
EDIT
Τώρα διαβάστε αυτό να σας γαμηθεί η μέρα.
8 σχόλια:
Πίσω από τον μαγευτικό κόσμο του θεάματος και τα δις των μεγαλοδημοσιογράφων κρύβεται μια ολόκληρη βιομηχανία που εκμεταλλεύεται ελαστικούς, ανασφάλιστους, χαμηλόμισθους κι άμισθους εργαζόμενους. Η Βιομηχανία των ΜΜΕ.
Κοματάραααα το ποιό αγαπημένο μου των U2.
elfoula τα φιλιά μου.
Ω, μα σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Δεν ήταν ανάγκη.
(τι; δεν εννοούσατε εμένα;)
Να ήξερες πόσο ανάγκη έχω να συμμεριστώ τη σιγουριά σου, πως όλα θα πάνε και πάλι καλά !!!
Τι το ήθελες το Άνοιξη!!!Ο εργασιακός Χειμωνάς που βιώνουμε που???Άσε δεν παίζετε με τίποτε!!!Φιλιά!!!
Καλημέρα, παιδιά!
tantoguanto, και μένα το αγαπημένο μου μετά από μια πρώτη ακρόαση. Είναι μάλλον ο παραδοσιακός "δρόμος". Φιλιά.
spy: Φυσικά, αγαπημένε μου, ποιον άλλον; (Έτσι όπως το 'γραψα, εννοώ περίπου τη μισή Ελλάδα).
chmarni, καλά θα πάνε, εδώ δεν είμαστε; Πάλι και ακόμα.
annα, κουράγιο κορίτσι, κι εγώ έτσι λέω κάθε πρωί. Που να 'ρθει και το καλοκαίρι!
Λοιπόν, για να εξηγούμαστε... αυτό το "αυτό" που έχεις στο τέλος με λινκ, δεν το ρισκάρω να το διαβάσω... η μέρα μου είναι γαμημένη από το πρωί σήμερα...νομίζω δεν θα αντέξω άλλο!
Όσο για τα ξύδια ...άμα σού περίσεψε τίποτα... μην το πετάξεις... ουφ...
Ελενίτσα μου αυτή είναι η κλασική μουσική για εμάς.
Αγαπημένοι U2. Η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή. (σαν την ΙΟΝ αμυγδάλου).
Μπαρότσαρκα? Πού θα πάει, θα μεγαλώσεις κι εσύ... χιχι
Δημοσίευση σχολίου