Χτες πήρα μετά από πολύ καιρό τον Ηλεκτρικό, από Μοναστηράκι στο Ηράκλειο. Στρογγυλοκαθόμουν φορτωμένη σακούλες όταν παρατηρώ πως μια κοπέλα που κατέβηκε σε έναν σταθμό είχε μάλλον αφήσει στο πάτωμα τα ψώνια της. Μία τσάντα από γνωστό μαγαζί γυναικείων ρούχων και μία μεγάλη από καλλυντικουδερί. Δεν προλάβαινα να τη φωνάξω, οπότε από το μυαλό μου πέρασαν με τη σειρά τα εξής:
Σκέψη 1η. Όχι, ρε γαμώτο, την κακομοίρα, τσάμπα θα πάει η χαρά της για τα ψώνια, άσε τα λεφτά που θα κλαίει!
Σκέψη 2η. Ρε, μήπως να τα στρουμφίξω; Αυτοί που δουλεύουν στον ΗΣΑΠ θα τα κρατήσουν, σιγά μην τα πάρει πίσω η κοπέλα. Θα σηκωθώ διακριτικά, θα πάω να σταθώ μπροστά τους κι όταν φτάσω στο σταθμό θα τα σηκώσω μαζί με τα δικά μου. Κι αν με δούνε; Έλα μωρέ, ποιος θα με δει, όλοι εμένα κοιτάνε, κι αν με δει κανείς σιγά μην πει τίποτα. Λες; Μπα, μωρέ άσ'τα μη γίνω ρεζίλι..
Σκέψη 3η. Κι αν δεν είναι δικά της; Δεν την είδα να τα κρατάει, απλώς στεκόταν μπροστά τους. Κι αν τα έχουν αφήσει εκεί επίτηδες; Αν είναι καμιά βόμβα; Ιιιιι, βόμβα θα είναι, γαμώ τη γκαντεμιά μου μέσα, μια φορά το μήνα μπαίνω στον Ηλεκρικό και θα σκάσει η βόμβα στα μούτρα μου. Θα κατέβω. Να κατέβω να πάρω το επόμενο;
Εκείνη τη στιγμή διαπίστωσα πως, μ' αυτά και μ' αυτά, είχα φτάσει στο Ηράκλειο, οπότε θα κατέβαινα έτσι κι αλλιώς. Μαζεύω τα μπογαλάκια μου, ελπίζοντας να μην έχει έρθει η ώρα του ΜΠΟΥΜ!, όταν ξαφνικά από το διπλανό κάθισμα σηκώνεται μια κυρία, κατευθύνεται στις αδέσποτες σακούλες, σηκώνει τη μία, μετά την άλλη και βγαίνει καμαρωτή απ' το βαγόνι.
Δεν της είπα τίποτα για τη βόμβα. Τα πράγματα ήταν δικά της, φάνηκε από τον τρόπο που σήκωσε την τσάντα από την καλλυντικουδερί που αποδείχτηκε πολύ γεμάτη με άσχετα πράγματα και βαριά.
Αλλά καθώς περπατούσα προς το σπίτι μου θυμήθηκα τον αντίδραση+σεξ και άλλους, που κράζατε τους μπάχαλους που επιτίθενται αδιακρίτως με αποτέλεσμα να σπέρνουν τον πανικό στον κοσμάκη. Και να προετοιμάζουν το έδαφος για περισσότερη αστυνόμευση και σκληρότερα μέτρα "αυτοπροστασίας" της δημοκρατίας μας.
Κι ενώ μέσα μου συνεχίζω να νιώθω μια αυθόρμητη χαρά όταν ακούω τέτοια περιστατικά - να, σήμερα πάλι κάνανε λαμπόγυαλο τη μαγευτική Σκουφά - δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως αυτοί που τους κατηγορούν για τελικά προβοκατόρικη δράση έχουν, δυστυχώς, δίκιο.
Είναι πολύ προβλέψιμη, μάγκες, η ψυχολογία του τρέχοντος μικροαστού. Κι ας παριστάνω την ψαγμένη.
(Είναι φανερό πως δεν έχω την παραμικρή έμπνευση. Υπομονή, έχω χάσει λίγο τη φόρμα μου. Οσονούπω, και γράφε-γράφε, ελπίζω να στρώσω. Αλλιώς, θα το στείλω ταξίδι στο διάστημα, μια και καλή!)
Σκέψη 1η. Όχι, ρε γαμώτο, την κακομοίρα, τσάμπα θα πάει η χαρά της για τα ψώνια, άσε τα λεφτά που θα κλαίει!
Σκέψη 2η. Ρε, μήπως να τα στρουμφίξω; Αυτοί που δουλεύουν στον ΗΣΑΠ θα τα κρατήσουν, σιγά μην τα πάρει πίσω η κοπέλα. Θα σηκωθώ διακριτικά, θα πάω να σταθώ μπροστά τους κι όταν φτάσω στο σταθμό θα τα σηκώσω μαζί με τα δικά μου. Κι αν με δούνε; Έλα μωρέ, ποιος θα με δει, όλοι εμένα κοιτάνε, κι αν με δει κανείς σιγά μην πει τίποτα. Λες; Μπα, μωρέ άσ'τα μη γίνω ρεζίλι..
Σκέψη 3η. Κι αν δεν είναι δικά της; Δεν την είδα να τα κρατάει, απλώς στεκόταν μπροστά τους. Κι αν τα έχουν αφήσει εκεί επίτηδες; Αν είναι καμιά βόμβα; Ιιιιι, βόμβα θα είναι, γαμώ τη γκαντεμιά μου μέσα, μια φορά το μήνα μπαίνω στον Ηλεκρικό και θα σκάσει η βόμβα στα μούτρα μου. Θα κατέβω. Να κατέβω να πάρω το επόμενο;
Εκείνη τη στιγμή διαπίστωσα πως, μ' αυτά και μ' αυτά, είχα φτάσει στο Ηράκλειο, οπότε θα κατέβαινα έτσι κι αλλιώς. Μαζεύω τα μπογαλάκια μου, ελπίζοντας να μην έχει έρθει η ώρα του ΜΠΟΥΜ!, όταν ξαφνικά από το διπλανό κάθισμα σηκώνεται μια κυρία, κατευθύνεται στις αδέσποτες σακούλες, σηκώνει τη μία, μετά την άλλη και βγαίνει καμαρωτή απ' το βαγόνι.
Δεν της είπα τίποτα για τη βόμβα. Τα πράγματα ήταν δικά της, φάνηκε από τον τρόπο που σήκωσε την τσάντα από την καλλυντικουδερί που αποδείχτηκε πολύ γεμάτη με άσχετα πράγματα και βαριά.
Αλλά καθώς περπατούσα προς το σπίτι μου θυμήθηκα τον αντίδραση+σεξ και άλλους, που κράζατε τους μπάχαλους που επιτίθενται αδιακρίτως με αποτέλεσμα να σπέρνουν τον πανικό στον κοσμάκη. Και να προετοιμάζουν το έδαφος για περισσότερη αστυνόμευση και σκληρότερα μέτρα "αυτοπροστασίας" της δημοκρατίας μας.
Κι ενώ μέσα μου συνεχίζω να νιώθω μια αυθόρμητη χαρά όταν ακούω τέτοια περιστατικά - να, σήμερα πάλι κάνανε λαμπόγυαλο τη μαγευτική Σκουφά - δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως αυτοί που τους κατηγορούν για τελικά προβοκατόρικη δράση έχουν, δυστυχώς, δίκιο.
Είναι πολύ προβλέψιμη, μάγκες, η ψυχολογία του τρέχοντος μικροαστού. Κι ας παριστάνω την ψαγμένη.
(Είναι φανερό πως δεν έχω την παραμικρή έμπνευση. Υπομονή, έχω χάσει λίγο τη φόρμα μου. Οσονούπω, και γράφε-γράφε, ελπίζω να στρώσω. Αλλιώς, θα το στείλω ταξίδι στο διάστημα, μια και καλή!)
15 σχόλια:
Άσε Ελένη την έχω πάθει και εγώ, στο μετρό με μία παρέα από άραβες οι οποίοι κάθονταν δίπλα μου Είχαν και πολλά μπαγκάζια μαζί τους οπότε η πρώτη μου σκέψη μπορείς να φανταστείς πια ήταν…
Αλλά ρε συ, γαμώ τον φόβο που μας έχουν σπείρει οι καριόληδες… Φόβος μη μας σκάσει καμία βόμβα στο κεφάλι, φόβος για την οικονομική κρίση, φόβος μήπως και την ώρα που είμαστε σε κάποιο υποκατάστημα τράπεζας, μπουκάρει κάνας ληστής. Έλεος…
Όσο για τους κουκουλοφόρους, όσο φοράνε τις κουκούλες ο καθένας μπορεί να τους θεωρεί ότι θέλει. Αυτοί αντιεξουσιαστές και εγώ προβοκάτορες…
Άσχετο… Τελικά και η Αθήνα ένα μεγάλο χωριό είναι. Που να φανταστώ ότι θα βρισκόμασταν με κοινούς γνωστούς – Φίλους.
ΥΓ. Να μου προσέχετε την κουμπάρα μου, της έχω μεγάλη αδυναμία (με τη καλή έννοια, μη παρεξηγηθεί και κάνας κουμπάρος…)
Φόβο και ανησυχία έσπειραν τα παπαγαλάκια του κράτους όταν άρχισαν να μιλούν για το θέμα περί τρομοκρατίας!Ερχονται στο "φώς" τα "απόρρητα " δημοσιεύματα μέσω του τύπου & των Μ.Μ.Ε που το μόνο που κάνουν είναι η νομιμοποίηση της αυξάνουσας και επερχόμενης κρατικής καταστολής & βίας απέναντι στην κοινωνία πιπιλίζωντας την με την"καραμέλα περί τρομοκρατίας"μέσα σε ένα τεράστιο συκοφαντικό παραλήρημα (αυξάνωντας το ποσοστό πωλήσεων& τηλεθέασης),μέσω της λασπολογίας και της παραπληροφόρησης που αναπαράγουν καθημερινά (σε συνεργασία με τους μπάτσους και τους τοπικούς ή μη άρχοντες και κρατικούς-κομματικούς φορείς) τρομολαγνούν και φοβίζουν τους πολίτες και ανάπαράγουν την εικόνα του ίδιου του κράτους και τι πραγματικά επέρχεται σε κάθε ανθρωπο που θα βρεθει στο δρόμο ,που θα διαδηλώσει & θα αντισταθει ενάντια στην καταπίεση,την εκμετάλλευση,την καταστολή,την υποταγή & τον κοινωνικό έλεγχο,ενάντια σε αυτό το σύστημα που δολοφονεί 15χρόνους,μετανάστες,εργάτες ,φυλακίζει αγωνιστές,εξοντώνει ανθρώπους στις φυλακές κολαστήρια και καταδικάζει ολόκληρη την κοινωνία στον θάνατο την πείνα και την εξαθλίωση...Να οργανωθούμε συλλογικά για να τα ανατρέψουμε!
Καλησπέρα elfoula.
ωωωω, τιμή μου που με θυμηθήκατε για τέτοιο λόγο και όχι για κάποια παπαριά που έγραψα...
είδες τις σου κάνει ένας μήνας και κάτι αποχή από τη μπλογκόσφαιρα? και έβλεπες και τηλεόραση. αντιδράς σαν το σκυλό του Παβλόφ:
τσάντα μόνη=βόμβα
Πάντως, τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται...
Θα αφλησω κι εδώ το ίδιο σχόλιο που άφησα και στον αντιδρασέξ γι΄αυτούς του ηλίθιους πανικοδημοσιογράφους:
ΒΡΕ ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΣΤ!!!
Maς κατάντησαν,καταντήσαμε, καχύπτοτοι και με τον ίσκιο μας .
Ετσι είναι .
Ειναι ξεφτίλα να υποψιάζετε κάποιος τον διπλανό του.
Εχεις δίκαιο....
αλλά... δες το θετικά...
Αμα ήταν βομβα.. και έσκαγε..και την γλύτωνες... θα γινόσουν η φίρμα της τι βι...
Μαρτυρας...και έτσι...
Στρατιές δημοσιογράφων έξω από την πόρτα σου να παρακαλάν για μια συνεντευξη...
Μέχρι και στην Τατιάνα θα σε βλεπαμε ωρέ....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Φίρμα... ε φίρμα...
:-))))
θυμάστε τότε, μετά το χτύπημα στη Μαδρίτη και το Λονδίνο που περιμέναν χτύπημα στη Ρώμη...κοντά στο 15 Αύγουστο;
Ε ήμουν εκεί μέχρι τις 11 Αυγούστου, διακοπές. Είχα κλείσει καιρό τα εισιτήρια αλλιώς θα σου λεγα γω αν θα κανόνιζα μετά τα γεγονότα!
Και τσάκωσα τον εαυτό μου τουλάχιστον 2 φορές να κοιτάζει ύποπτα και με φόβο 2 διαφορετικούς νεαρούς μελαμψούς, προφανώς μουσουλμάνους απλά και μόνο επειδή είχαν σακίδιο. Δε με πίστευα πως το είχα φάει κανονικά το παραμύθι!
Η πραγματική τρομοκρατία είναι ο φόβος ! Δεν έχει και τόση σημασία απο ποιούς καλλιεργήθηκε, όση η σοδειά που προέκυψε και μείναμε σα χάνοι να παρακολουθούμε....φοβισμένοι πάντα!
Καλημέρα elfoula !
Πάλι καλά κορίτσι , δεν ακολούθησες την 2η σκέψη σου και δεν πλησίασες τις σακούλες! Φαντάζεσαι να σου έκανε σκηνικό η θεία; Τώρα όσο για την βόμβα, νομίζω ότι έχεις δίκιο κι εγώ αυτό θα σκεφτόμουν αν έβλεπα κάποιον να παρατά δυο τσάντες!!!
Ελφάκι μια χαρά τα πας από έμπνευση. Αυτοί (πολιτικοί) δεν μας αφήνουν να σκεφτούμε τίποτα δημιουργικό με τις χαζομάρες που μας ταΐζουν κάθε μέρα! ένα μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι...
Σκατά!
Παλιά βουτάγαμε ότιδήποτε το παρατημένο πεταμένο κλπ και τώρα φοβάσαι να αρπάξεις μια ξεχασμένη τσάντα μπας και έχει βόμβα μέσα!
Αίσχος!
Σε τι κράτος ζούμε?
Πρόεδρος Πανελληνίου Ομοσπονδίας Κλεπτομανών Νοτίου Ελλάδος και Περιχώρων (η γνωστή εξάλου ΠΟΚΝΕΠ)
XEXEXE!!!!
Καλώς με!!!!
Τι έγινε, αλλαγές βλέπω?
Η έμπνευση είναι σαν το...χέσιμο!!!
Όταν σου'ρθει πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου και ένα κομμάτι χαρτι βοηθάει πάντα!!!
ΧΟΥΧΟΥΧΟΥ!!!
Μπα σε καλό μου!!!
:-))
Πωπω, έχεις απόλυτο δίκιο, δεν το ΄χα σκεφτεί έτσι. Μας έχουν κάνει να φοβόμαστε τα πάντα. Όχι ότι δεν υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα στις μέρες μας... αλλά μας έχουν κάνει να νομίζουμε ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούμε πρωταγωνιστές σε ταινία καταστροφής.
Ασθενή μου πέρασα νά ευχηθώ τό εύ παρέστειτε εκ νέου είς τόν διαδικτυακό αγώνα καί νά σάς καταστήσω γνωστόν ότι η έμπνευσις είναι κάτι σάν τήν σκιά σας όσο τήν κυνηγάτε απομακρύνεται...
Όσο γιά τήν ρήσιν σας:
"Αλλιώς, θα το στείλω ταξίδι στο διάστημα, μια και καλή!" δέν θά συνταγογραφήσω αντ'αυτού θά προτείνω ένα τραγουδάκι τών Manfred Man τό "Don't kill it Caroll"..
Τήν καλημέρα μου ερίτιμος.
Πρώτον! ΜΗ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ! (να το στείλεις στο διάστημα εννοώ)
Δεύτερον! Πάρε τον .."ενδιαφέρον" και πήγαινε πάλι σε κανα ποτάμι, να δείς τί έμπνευση θα σούρθει!
Τρίτον! Είδες πόσα συμπεράσματα βγάζει κανείς όταν κυκλοφορεί με μετρό;
Και τέλος, η ψυχολογία του κράτους να δείς πόσο προβλέψιμη είναι!
Και ύπουλη!
Φιλιά...και γράφε!
Αγαπημένοι μου, έχω μπλέξει άσχημα! Στη δουλειά έχω πολλή δουλειά και αναγκαστικά δουλεύω και στο σπίτι δεν έχω ίντερνετ λόγω τεχνικών προβλημάτων (σκάβουν μια γούβα στη γωνία από την Τετάρτη, ο θεός κι η ψυχή τους). Ελπίζω να τα πούμε εκτενέστερα από Δευτέρα. Σας ευχαριστώ πάααρα πολύ για τα σχόλια που μπήκατε στον κόπο ν' αφήσετε, σας φιλώ και βροντοφωνάζω: ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!
Αγαπημένη μου elf, μπήκα μετά από αρκετό καιρό στο βλογ σου, αφού μας το ξέκοψες ότι το στέλνεις ταξίδι, και πρέπει να πω οτι μ'αρέσει πολύ το νέο του λουκ και χαίρομαι πάρα πολύ που επέστρεψες. Μου είχες λείψει πολύ!
Δημοσίευση σχολίου