Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Προειδοποίηση: Το ποστ που ακολουθεί είναι εξόχως προβοκατόρικο.

Συνεχίζετε με δική σας ευθύνη. Και σχολιάζετε επί της ουσίας, μην ακούσω κοκοκό.




Συγχύστηκα πολύ το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Κι ακόμα δεν μου ‘χει φύγει εντελώς. Έβαλα κάτι γκάζια στον σπόρο το πρωί, που μ’ άκουσε όλη η γειτονιά.


Καλά του ‘κανα, μη σας πιάνει το ευαίσθητο. Πριν ανοίξει το μάτι του είχε αρχίσει τη γκρίνια. Κι αφού γελούσα με τη στραβοχυμένη φάτσα του και τον κορόιδευα που κλαψουρίζει του λέω: «Πω πω, πρέπει να τη φωτογραφίσω αυτή τη φάτσα!». Ακαριαία σταματάει την κλαούνα και μου λέει σοβαρά: «Μπορείς να με φωτογραφίσεις τώρα;», η ψωνάρα ο γιος μου!

Του λέω πως δεν μπορώ κι η κλαούνα συνεχίζεται επί δέκα. Που τον ντύνω, τον πάω να κατουρήσει και να πλυθεί, του δίνω το γάλα κι ένα κομμάτι κέικ…

Κι εκεί που είμαι έτοιμη να τσιρίξω ακούγεται στο ράδιο αυτό και βλέπω το τέρας να σηκώνει τα χέρια και ν’ αρχίζει το χορό! «Μαμά, ωραίο τραγούδι!».

Ακόμα γελάω, δικό μου παιδί είναι αυτό, πάει και τελείωσε!



Την Κυριακή, λοιπόν, για να επιστρέψω στη σύγχυση, τον πήρα να πάμε στο Πολυτεχνείο. Του είχα διηγηθεί την ιστορία, του είχα δείξει φωτογραφίες, βίντεο και τραγούδια κι είχε μείνει μόνο να τον πάω εκεί.


Για να εντάξει όλες αυτές τις πληροφορίες στον τόπο.


Δεν ξέρω πόσοι πήγατε φέτος. Το Πολυτεχνείο ανακατασκευάζεται και είναι το μισό γιαπί. Το άλλο μισό, αυτό στο οποίο θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ο κόσμος, ήταν πανηγύρι. Τα 2/3 του προαυλίου κατειλημμένα από τα τραπεζάκια της ΚΝΕ και των ΠΚΣ και το υπόλοιπο 1/3 από ΣΥΡΙΖΑ, ΣΕΚ, ΕΑΑΚ και κάθε επαναστάτη, σοβαρό ή πικραμένο.

Μετά βίας μπορούσες να προχωρήσεις δυο βήματα. Κι ένα μεγάφωνο που ούρλιαζε όλη την ώρα που ήμουν εκεί στ’ αυτιά μου πως ο ιμπεριαλισμός μπλα μπλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Συνθήκη του Σένγκεν, η κυβέρνηση, «…κι αυτή τη στιγμή καταθέτουν στεφάνι οι εκπρόσωποι του Πολιτιστικού Συλλόγου Πετρούπολης…» και εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, λέμε.


Ουρλιάζοντας. Παρόλα τα ηχεία. Μισώ αυτόν τον φασισμό του μικροφώνου. Που όποιος το κρατάει θεωρεί υποχρέωση και δικαίωμά του να μου φορέσει τις απόψεις του. Ουρλιάζοντας. Λες και δε φτάνουν τα ηχεία.


Το Πρόσωπο λέει πως το Πολυτεχνείο δεν είναι επέτειος, είναι υπενθύμιση και συνέχιση των αγώνων. Πως αν λείψουν αυτά θα γίνει άλλη μία αποστειρωμένη, απολιτίκ και αντιδραστική γιορτή του κώλου.


Ναι, ρε συ, αλλά κι εγώ θέλω να σκεφτώ. Καμία εμπιστοσύνη δε μου έχεις πως μπορεί και να μπορώ να σκεφτώ μόνη μου; Και, όχι, δεν μπορώ μ’ αυτή τη φασαρία.

Τη δεκαετία του ‘80 ήταν οι Πασόκοι, τώρα είναι το ΚΚΕ. Αύριο θα βγουν και οι ΔΑΠίτες, αμφιβάλλετε;

Συσχετισμός δυνάμεων, μου λέει. Όποιος έχει τη δύναμη, παίρνει και τα τραπεζάκια και τη ντουντούκα.

Ναι, ρε συ, ξαναλέω, αλλά με θεωρείς ντιπ χαζή; Δεν ξέρω για τον ιμπεριαλισμό, τη συνθήκη Σένγκεν, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το μουνί της μάνας τους; – συγνώμη κιόλας. Τα ξέρω.

Το παιδί μου δεν ξέρει για το Πολυτεχνείο. Κι αυτά θέλω να του πω. Γιατί πρέπει να μου τα χορογραφήσεις;



Του χρόνου να ‘μαστε καλά – και με τα ίδια μυαλά γιατί μπορεί να έχω αλλάξει και να σας κυνηγάω με τις προκηρύξεις – θα πάρω τον φίλο μου τον Γιάννη που έχει άδεια μικροπωλητή και θα πάω να στήσω κι εγώ τραπεζάκι. Με μαλλί της γριάς. Τζάμπα. Πάρτε κόσμε. Χίλιες φορές να χαρίζω ζαχαρωτά παρά να παριστάνω πως.



ΥΓ. Στενοχωρήθηκα πολύ, στον λόγο της τιμής μου. Βγήκα στη Στουρνάρη κι έβρισα έναν δύστυχο οδηγό που δεν βάρεσε προσοχή για να περάσω.

Γιατί δεν θέλω να πιστέψω πως μας θεωρούν τόσο χαζούς που δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε μόνοι μας τις αναγωγές του τότε με το τώρα. Που είναι σίγουροι πως αν μας αφήσουν θα κάνουμε τον Πέτρουλα μπλουζάκι με παγιέτες σαν τον Τσε.

Και γιατί πως, περισσότερο απ’ όλα στη ζωή μου,φοβάμαι πως μπορεί να έχουνε και δίκιο.


33 σχόλια:

apos είπε...

Δεν ήταν προβοκατόρικο, ήταν έξοχο. Καλή σου μέρα elf με τον χορευταρά γιο...

manetarius είπε...

Απίθανο πόστ!
Κι εγώ είχα πάει πέρσι στο Πολυτεχνείο που το έχουν κάνει ροντέο-πανηγύρι και στεναχωρήθηκα αφάνταστα.. είπα δεν θα ξαναπάω!
Μου αρκεί να το θυμάμαι μέσα από τις αφηγήσεις του πατέρα μου..
Και επιτέλους ποιός αφήνει όλους αυτούς τους αγωνιστές να γίνονται μπλουζάκια με παγιέτες;;;; Το βρίσκω πολύ ξεφτιλισμένο!
Καλημέρα!!

Υ.Γ.Φοβερός ο γιός...πάρτι άνιμαλ :)

wilma είπε...

Είναι αυτό που σου είπα προχθές: Από το "Εδώ Πολυτεχνείο" περάσαμε στο "Αιδώ Πολυτεχνείο".

Laplace είπε...

φοβερη αναρτηση!
πωπω ηθελα τοσο πολυ να γραψω για το ΠΑΝΗΓΎΡΙ των παραταξεων στο πολυτεχνειο!
ΠΕΣ ΤΑ,με τους αληετς που θελουν να καπηλευτουν τον αγωνα ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ που τα εβαλαν με την χουντα..

aKanonisti είπε...

Ο γιος κλασσικά αστέρι....
εσύ ωρε... παρασοβάρεψες....
Εμένα μου αρέσει αυτό το κλιμα του τζερτζελέ.... γιατί δείχνει πως κάτι παίζει....
Φαντάζεσαι ένα Πολυτεχνείο ήσυχο.. και άδειο??
Θα ήταν σαν να μην μας νοιάζει...
Αν πάλι είχε υφος κηδείας θα ήταν υποκριτικό... γιατί αυτοί που θρηνούν.. δεν πάνε για έκθεση...
Βάλε νερό στο κρασάκι σου...
και μην είσαι τόσο αυστηρή... σε αυτό τουλάχιστον...
Να θυμώσουμε με τα επεισόδια ναι...
να θυμώσουμε με την αδιαφορία...
αλλά όχι με τις ντουντούκες.. και τα τραπεζάκια...
(κάποτε καθόμουν και εγώ σε τέτοια.. και μου άρεζε....)

Dimitris είπε...

1. μου θυμίζεις(καλό είναι αυτό;;;) τους στίχους του Τσακνή "σημαίες και γαρύφαλλα,εμποριο κι απάτη".
2.μου θυμίζεις(αυτό είναι κακό όμως)τον πατέρα μου που αν και δούλευε εκείνο το βράδυ στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών στην 3ης Σεπτρμβρίου και έζησε το μακέλεμα από πρώτο χέρι,σήμερα δεν πατά στο Πολυτεχνείο προφασιζόμενος την εμπορευματοποίηση και την κομματική καπέλωση.Κι εξηγούμαι προσωπικά κάθε χρόνο παώ στο Πολυτεχνείο για πάρτη μου,γιατί έτσι το νιώθω και δε δίνω δεκάρα για το όλο πανηγυράκι γύρω-γύρω.δε με αφορά.Δεν σε κάνω μάθημα,την προσωπική μου απόψη καταθέτω,α΄λλωστε ποτέ δεν ήμουν καλός συμβουλάτορας-παντογνώστης
3 και κυριώτερον...σε παραξένεψε που η Πετρούπολη έχει πολιτιστικό σύλλογο;;;εε;;;μαγκιά μας.Και σύλλογο έχουμε και συνασπιστή δήμαρχο έχουμε,και το κκε στηνα ξιωματική αντιπολίτευση του δήμου έχουμε και λεφτά για στεφάνια έχουμε...απ''ολα έχουμε(χαχαχα)

Υ.Γ.Προφανώς το τρίτο σχόλιο έγινε στη λογική του ότι έχουμε πιει κι ένα κρασί μαζί...
Φιλιά στον Χρήστο και στον τιτανοτεράστιο Μάρκο

Madame Bovary είπε...

Με εκνευρίζει που συγκρίνουν τον αγώνα των ηρώων-φοιτητών του Πολυτεχνείου με τις σημερινές μαλακίες των παρατάξεων. Και "εμπρός για της γενιάς μας τα πολυτεχνεία" και αντε μου στο διάολο. Βαρέθηκα πια όλες αυτές τις παπαρολογίες. Είναι χαζό να προσπαθούν οι βολεμένοι φοιτητές σήμερα να επαναλάβουν τις δόξες του Πολυτεχνείου, γιατί πολύ απλά οι συνθήκες δεν είναι οι ίδιες. Ουτε οι προθέσεις. Ούτε η διάθεση για αγώνα. Ας μάθουμε τουλάχιστον κάτι από αυτά τα γεγονότα. Γι'αυτό υπάρχει αυτή η μέρα. Για να θυμόμαστε, να μαθαίνουμε, να προχωράμε.

Τσουχτρα είπε...

H εποχή απαιτεί πολύ φραμπαλά και ακόμα περισσότερο μαλλί....της γριάς έστω ! Γιατί να γλυτώσει η μνήμη ? Δες λίγο την κ. Δαμανάκη (εδώ Πολυτεχνείο..εδώ Πολυτεχνείο) και θα καταλάβεις πόσα πράγματα έχουν απλωθεί στους πάγκους ! Λίγοι αυτοί που δεν ξεπούλησαν τους αγώνες τους για μια καρεκλίτσα sato να βάλουν τον πάτο τους ! Ακόμα λιγότεροι αυτοί που τους θυμούνται !

Καλό απόγευμα elfoula !

elf είπε...

@ apos: καλώς όρισες, Αργεντίνε μου! Είδα να λες ότι σου λείψαμε, ως πατρίδα και ως φίλοι. Καλό είναι αυτό. Και παρήγορο, αφού διατηρούσες απόσταση ασφαλείας. Ανυπομονώ για ζωντανή περιγραφή της Αμέρικα!


@ manetarius: Ο γιος, δε σου λέω τίποτα. Όλη μέρα τραγουδάει. Και είναι φυσικό - το τρανζιστοράκι αποτελεί προέκταση του χεριού μου.
Όσο για το Πολυτεχνείο, τι να σου πω; Παλιά το θυμόμουν χειρότερο πανηγύρι. Τουλάχιστον τώρα πουλάνε ιδέες, όχι μόνο γλυφιτζούρια. Αλλά, όλη αυτή η φασαρία με στενοχωρεί. Δεν ξέρω, μάλλον σηκώνει παραπάνω κουβέντα. Ο μπαμπάς σου ήταν εκεί;

elf είπε...

@ wilma: Κλασικά, τα είπαμε πριν τα γράψω. Του χρόνου, με το καλό, θα πάρουμε και τους δυο φιόγκους να πάμε να τους κάνουμε μάθημα Ιστορίας ιντεράκτιβ. Κι ας τους άλλους να φωνάζουν.


@ laplace78: Ρομπότ μου, δεν ξέρω αν ήταν ήρωες, με την έννοια πως πιθανότατα κι εμείς στη θέση τους το ίδιο θα κάναμε. Κανονικοί άνθρωποι ήταν. Μάλλον γι αυτό μου τη δίνει πιο πολύ. Άσε που σήμερα άκουσα στην Ελληνοφρένεια δήλωση του Κούγια που ΦΥΣΙΚΑ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Ήμαρτον!!! Μόνο εγώ κι εσύ λείπαμε;

elf είπε...

@ aKanonisti: Μάρω μου, ξέρεις καλά πως είμαι και λίγο προβοκατόρισσα - αν έγραφα απλά "πήγα στο Πολυτεχνείο με τον μικρό κι αφήσαμε ένα λουλούδι" θα μου λέγατε κι εσείς "μπράβο, βρε, και του χρόνου" κι ούτε που θα γινότανε κουβέντα. Κι, επιπλέον, μ' αρέσει επίσης το τζέρτζελο και τα τραπεζάκια και οι παρατάξεις. Και έλεγα πως θα γούσταρα τρελά να μπορώ να τους βρω όλους αυτούς τους κυριολεκτικά αποκλεισμένους από τα αστικά ΜΜΕ να τους γνωρίσω και να τους κουβεντιάσω. όλους όσοι αισθάνονται πως έχουν κάτι να πουν. Αλλά φέτος μου φάνηκε too much. Θες γιατί ήταν μικρός ο χώρος, μεγάλα τα ηχεία κι οι αφίσες - ένιωσα πως δεν μου δίνουν την παραμικρή ευκαιρία να σκεφτώ. μόνο αυτό. Καληνύχτα και φιλιά. Και ναι, φυσικά θυμώνουμε και με την αδιαφορία.


@ Dimitris: Άντε βρε, που σ' έπιασε το πατριωτικό σου! Πετρούπολης, τρόπος του λέγειν. Αν και πιθανότατα κάπου θα είχα ακούσει πως έχετε Πολιτιστικό Σύλλογο, μπορεί κι από σένα, και το ασυνείδητό μου το θυμήθηκε. Αυτό, παρεπιπτόντως, ήταν το μόνο που δεν με ενόχλησε. Το ότι μπήκε ως σφήνα ίσως. Ο μπαμπάς σου μπορεί να έχει τους λόγους του που δεν πηγαίνει. Εγώ πάω, όμως. Κάθε χρόνο. Φέτος όχι στην πορεία, τα τρίχρονα ποδαράκια δεν θα βαστούσαν, αλλά του χρόνου σίγουρα και σ' αυτήν. Και επειδή πάω και το πιστεύω, παίρνω το δικαίωμα να το κρίνω. Και να απαιτώ και τον δικό μου χώρο σ' αυτό. Με τον σεβασμό των άλλων. όλοι χωράμε. Εννοώ όλοι εμείς. Όχι οι άλλοι. Κατάλαβες. Καιρό έχουμε να πιούμε κανένα κρασί, τώρα που το 'πες. Για επανορθώστε, λοιπόν!

elf είπε...

@ Madame Bovary: Αγαπημένη μου, η τελευταία σου φράση τα λέει όλα. Κι αν έχει κάποιος διπλό δικαίωμα να μιλάει είναι η "σειρά" σου. Αν και, όπως γράφω και στο ρομπότ, δεν νομίζω πως ήταν ήρωες οι τότε. κι εσείς στη θέση τους τα ίδια θα κάνατε. Είμαι σίγουρη.


@ Tsouxtra: Ποια Δαμανάκη, παιδί μου, σήμερα έμαθα πως ήταν και ο Κούγιας! Υποψιάζομαι, επίσης, ο Καρβέλας, ο Τσάκας και η Στέλλα Μπεζεντάκου. Ήμαρτον ξαναλέω!!! Αναρωτιέμαι αν ξέρει κανείς τι έγινε. Παλιά έδειχνε και καμιά εκπομπή η ΕΡΤ. Τώρα τα κόψαν κι αυτά. Επιφυλάσσομαι μήπως έκανε αφιέρωμα η Ελένη Μενεγάκη. Λαϊκίζω. Σιωπή. Καληνύχτα!

island είπε...

Είμαστε απλά στη γενιά του ζαχοκωστόπουλου και τίποτα παραπάνω. Η λέξη αγώνας θυμίζει ντέρμπι ποδοσφαίρου. Η κοινωνία μας είναι σε σήψη και δυστυχώς τα μικρά παιδιά θα αναπτυχθούν σε αυτόν τον χώρο όσο και αν οι μανάδες και οι πατεράδες θέλουν να γίνει το αντίθετο. Ίσως να είναι καλύτερα έτσι γιατί ίσως μπουχτήσουν παπαρολογία και αρχίσουν μία άλλη μορφή επανάστασης. Ίσως...

island είπε...

Πόσο είναι ο γιός σου; (να τον χαίρεσαι αγαπητή)

Αntidrasex είπε...

Καθόλου προβοκατόρικο το ποστ, καθόλου... Συγγνώμη αν στην χαλάω αλλά δεν είναι. Είναι ένα ειλικρινές και δυνατό ποστ.
Δεν σου απαντάω τώρα, σκέφτομαι.
(εγώ πάντως έχω από πιτσιρικάς να πατήσω τέτοιες μέρες μέσα στον προαύλιο χώρο)

elf είπε...

@ island: Το αισθάνομαι κι εγώ καμιά φορά. Πως η γενιά μας, η γενιά του ΠΑΣΟΚ και της καλοπέρασης, είναι μάλλον η χειρότερη που έχει περάσει απ' την Ελλάδα. Μετά ακούω πράγματα που γίνονται γύρω μου και λέω πως ίσως φταίω εγώ που έχω βαλτώσει. Υπάρχουν άλλοι που όλο και κάτι κάνουν. Αλλά δεν βρίσκω τίποτα να αξίζει τον κόπο. Και δεν προλαβαίνω κιόλας :-)
Ο γιος μου κοντεύει 3,5 και σ' ευχαριστώ! καλημέρα!


@ antidrasi+sex: Καλά κάνεις. Κι εγώ σκέφτομαι. Και δεν έχω καταλήξει ακόμα.
Για να το ελεφρύνουμε, φοράω ένα παντελόνι σωλήνα, μπλούζα με φαρδιά μανίκια, στο ράδιο παίζει το I just died in your arms tonight και στην ΑΕΚ προπονητής είναι ο Μπάγεβιτς! Έτσι μου 'ρχεται να σου πω "ευτυχισμένο το 1988"!!!
Και μη χειρότερα; Καλημέρα!

fpboy είπε...

Έχεις 100% δίκιο!
Και εγώ δεν πάω για αυτούς τους λόγους που ανέφερες.
Αυτές οι κομματικές νεολαίες είναι φοβερό πράγμα....
Ο γιόκας ''τα σπάει'' ε ?
χι,χι.

Giannis Kafatos είπε...

kai liga les! opos eides kai sto diko moy sxetiko post eimai exalos! το χειρότερο ειναι οτι με κανουν να ντρέπομαι αυτοί που κανονικά δε θά 'πρεπε ούτε με αερόστατο να περνάνε από την Πατησίων!!!!!!!!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos

scarface είπε...

Προχθές σε μια παρέα , κουβεντιάζαμε για το πολυτεχνείο.

Κάποιος πετάχτηκε και είπε "να σα πω εγώ που τότε ήμουν εκεί".

Ο τύπος είναι γνωστών δεξιών φρονημάτων και στα αυτιά μου ακούστηκε κάπως....

"Πιο πιθανόν είναι να ήσουν στο τανκ παρά μέσα στο πολυτεχνείο" του είπα.

Θέλω να πω ότι κάπου τα έχουμε κάνει όλα ίσωμα.

Βαφτίστηκαν αντιστασιακοί άνθρωποι που τότε ήταν ρουφιάνοι και αγωνιστές αυτοί που κρύβονταν στο καβούκι τους.

Σημειολογικά και μόνο , μέρες σαν αυτή με πιάνει μελαγχολία γιατί αναλογίζομαι ότι για να βγει ο κόσμος στο δρόμο στις μέρες μας μοιάζει να είναι αδύνατο.

κόκκινο μπαλόνι είπε...

εγώ φέτος αισθάνθηκα καλύτερα από κάθε άλλη φορά στο Πολυτεχνείο, αν και θα συμφωνήσω πως αυτός ο θόρυβος-οπτικός και ηχητικός-δεν παλεύεται για πολύ ακόμα!Αλλά έτυχε να είμαι εκεί όταν κατέθεσε στεφάνι ο πρέσβυς της Βενεζουέλας, για πρώτη φορά! Και όλοι μαζί χειροκροτούσαν! Ήταν ωραία φασαρία αυτή με το σύνθημα για τα βουνά του Μεξικού!

chmarni είπε...

Μιας και για το πολυτεχνείο η συζήτηση παραθέτω Link για ένα καταπληκτικό κείμενο του Βασίλη Ραφαηλίδη που παραθέτει στο Blog του ο dimitrisdoctor. http://dimitrisdoctor2.blogspot.com/2008/11/blog-post.html
Πέρα από αυτά που λέει ο Βασίλης Ραφαηλίδης έχω να παρατηρήσω τα εξής. Καταρχήν έχω την ίδια ηλικία με τη μεταπολίτευση. Σε όλη μου τη ζωή κάθε χρόνο τέτοια μέρα γίνονται οι εκδηλώσεις εορτασμού και μνήμης αλλά έχω ακούσει ελάχιστα ονόματα νεκρών. Όσο για τους ζωντανούς τι να πω. Οι Stars τις υπόθεσης, εξαργύρωσαν την επωνυμία που τους παρείχε η συμμετοχή τους στον αγώνα, με τον πλέον προσοδοφόρο για αυτούς τρόπο.
Δεν έχω πάει ποτέ μου και ούτε σκοπεύω. Για μένα μνήμη η καθημερινή πρακτική μας και όχι ένα λουλούδι σε ένα μνημείο. Τα λουλούδια προτιμώ να τα χαρίζω σε κοπέλες…
Το πολυτεχνείο δε ζει. Θα ζει όταν όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας θα σεβόμαστε τις ελευθερίες των υπολοίπων, όταν θα αποβάλουμε το ρατσισμό και τη ξενοφοβία μας όταν σκοτώσουμε τον μεγαλοϊδεατισμό μέσα μας. Και μέχρι τότε… Η καφρίλα ζει…

chmarni είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
giannis είπε...

ase to marko sth trela tou..paidi einai kyria mou....tha yposteis ta nazia tou...
thn epomenh an thes phgaine ton ksto theatro na ta dialusei ola....
phga k eida thn irida..kalos o moglis k tha tou aresei gt exei k stoles k mia gohteia pou gia paidakia thanai elkustikh....
ta leme

apos είπε...

Ελπίζω να τα πούμε σύντομα. Εσύ ειδικά ήσουν κατά κάποιο τρόπο μαζί. Βλέπεις, εγώ κατάφερα να ξετρυπώσω και δεύτερη φορά το πόνημά σου και να το πάω στη Νέα Υόρκη να το διαβάσει η θεία μου...
(όλος περηφάνεια, της είπα: την ξέρω τη συγγραφέα! μου έχει κάνει και αφιέρωση!)

elf είπε...

@fpboy: Καλημέρα, φωτογράφε. Εγώ ακόμα πάω. Και νομίζω θα συνεχίσω για πολλά χρόνια ακόμα - για όσα δλδ συνεχιστεί. και θα πηγαίνω και τον γιο για να αποφασίσει μόνος του. Αν τα σπάει; Πού να τον ακούσεις να τραγουδάει "ήρωες άπαρα βουνά..."!


Giannis kafatos: Σε διάβασα, Γιάννη μου. Και διάβασα και αυτό που έγραψες για τον Κοίλιαρη. Από την καρδιά μου εύχομαι να τον θυμάστε για πάντα. Και να 'ναι το τελευταίο θύμα αυτού του πολέμου.

elf είπε...

@ Scarface: Πολύ πολύ χαίρομαι που σε "βλέπω". Αυτό σημαίνει πως είσαι αφενός καλά κι αφετέρου μας διαβάζεις.

Είπες τέτοιο πράγμα; Σε παραδέχομαι. Γιατί από αυτά που ακούω αυτές τις μέρες, συμπεραίνω πως μόνο εγώ κι εσύ δεν ήμασταν στο Πολυτεχνείο. Και ο Αυτιάς που είχε φροντιστήριο.

Πολύ καλημέρα. Και να σε βλέπουμε.

elf είπε...

@ κόκκινο μπαλόνι: Καλώς όρισες! Να σου πω, κι εγώ γκρινιάζω πιο πολύ από συνήθεια. Μ' αρέσουν κατά βάθος και τα τραπεζάκια και οι ντουντούκες και οι αφίσες, ακόμα και το πάρτε κουπόνια ή εφημεριδάκια. Μόνο που θα ήθελα να έχει λίγο χώρο και για τη μνήμη. Και λιγότερη αλαζονεία από όλους μας. Τον πρέσβη δεν τον πέτυχα, δυστυχώς. Ούτε το σύνθημα για το Μεξικό. Αν το θυμάσαι πες το μας. Σ' ευχαριστώ που ήρθες απ' τα μέρη μου! Καλημέρα.

elf είπε...

@ chmarni: Να πας. Εγώ πάω από παιδί, με τους γονείς μου ακόμα. Και κάθε χρόνο διαπιστώνω πως μόλις ακούσω αυτή τη φωνή να λέει "Εδώ Πολυτεχνείο..." κλαίω. Ας είναι και της Δαμανάκη. Αλλά στα υπόλοιπα έχεις δίκιο.
Και για τα λουλούδια :-)
και για την καφρίλα.


@ giannis: Γιάννη μου, τον αφήνω, τι να κάνω; Για πες περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση της Ίριδας. Ώρες και μέρες. Να κανονίσουμε να πάμε. Είναι για την ηλικία του Μάρκου, λες; Ενημέρωσέ μας.



@ apos: Άπος μου, με τρελαίνεις!!! Ο Μήτσος κυκλοφορεί στη Νέα Υόρκη;;; Έχω φουσκώσει από περηφάνεια, όπως φαντάζεσαι. Σ' ευχαριστώ τόοοσο πολύ. Κι εγώ ελπίζω να τα πούμε. Να πάρεις και την αφιέρωση. Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Δε θα επεκταθώ σε σχόλιο. Με κάλυψαν οι προλαλήσαντες.
Ενα μόνο -ψιλοάσχετο, αλλά δε κρατιέμαι: Οταν το παιδάκι σου θα πάει σχολείο, έχεις να φας μεγάλη πίκρα με την ιστορία που (δεν) θα μαθαίνει...
Φιλιά

elf είπε...

@ houlk: I know, my dear...

harisheiz είπε...

Το διάβασα με delay (όπως πάντα τον τελευταίο καιρό γιατί έχω ένα σωρό σκοτούρες!) όμως αυτό δεν με εμπόδισε να σκεφτώ πόσο πολύ συναισθάνομαι κάποια πράγματα που γράφεις, όπως το εξαιρετικά πυκνό "Γιατί πρέπει να μου το χορογραφήσεις;" που νομίζω δεν μπορούσε να γραφεί καλύτερα για να αποδώσει την εικόνα που κι εγώ έχω στο κεφάλι μου...

Τελικά αυτό που λες είναι μεγαλειώδες για τον πολύ απλό λόγο ότι λες το προφανές και είναι σπάνιο πια να μπορεί κάποιος να αισθανθεί και να πει το προφανές... Ζω με την εντύπωση ότι γεμίσαμε με στρατιές από πιστούς και τους Μεσσίες τους που προσπαθούν να μας σώσουν τραβώντας μας αριστερά και δεξιά, να μας διδάξουν την απόλυτη "Αλήθεια" (που και καλά δεν ξέρουμε) και να μας σώσουν διαλαλώντας περί σωτηρίας, μόνο διαλαλώντας...

Με αυτόν τον τρόπο, πιστεύοντας και διαλαλώντας, στην Ελλάδα σκοτώσαμε το υποκείμενο, το θάψαμε ανάποδα και κατουρήσαμε για να ολοκληρωθεί η πράξη της ασέβειας πιο εικονογραφικά, άλλωστε σε αυτό (στην εικονογράφηση) δεν παιζόμαστε!... Όλα είναι illustation όπως έλεγε η Grace στο Dogville, μια εικονογράφηση που συγκαλύπτει τον βιασμό του υποκειμένου (του δικού σου, του δικού μου, όλων), ακριβώς όπως στην ταινία. Κι αν φύγει όλο αυτό το σκηνικό είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα εμφανής η πράξη του βιασμού. Να γίνω λίγο πιο σαφής, τα λόγια από κάθε είδους ντουντούκες μου ακούγονται αλλιώς όταν τα ακούω χωρίς το εφέ της ντουντούκας...

Κλείνω με αυτό που γράφεις και έχω νοιώσει ότι με εκφράζει απόλυτα σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μου, "Κι εγώ θέλω να σκεφτώ. Καμία εμπιστοσύνη δε μου έχεις πως μπορεί και να μπορώ να σκεφτώ μόνος μου; Και, όχι, δεν μπορώ μ’ αυτή τη φασαρία."

beth είπε...

thn kses tin apopsi mou elf, 8a simfwnisw me thn roadartist. Eniwsa to aima m na brazei fetos molis patisa to podi mou mesa sto politexneio. Nai to kserw 8a sas fanei kapws alla pira kafe spasto kai ekatsa sto trapezaki kai pragmatika eniwsa omorfa kai agwnistika.
Pisteyei kaneis pws kapileytika kati? pws bebilwsa ? Oxi apla imoun ekei gt den girnaw thn plath sthn istoria, den eimai sto kosmo moy kai apla 8a to kanw mazi me aytous pou 8ewrw "dikous" mou. Kia gia ayto ka8omai kai sto trapezaki.

ayta.

elf είπε...

@ harisheiz: Καλώς τον!

Συμφωνώ, κι εμένα τελικά το πρόβλημά μου είναι αυτή η απαίτηση να δηλώσω την πίστη μου. Και μη ερεύνα.

Δεν μπορώ, ρε συ, είμαι πολύ μικροαστή, πολύ κυνική και πολύ μπουχτισμένη πια από μαγικές λύσεις για να το χάψω κι αυτό.

Ακόμα κι όταν συμφωνώ, ακόμα κι όταν επαυξάνω, έχω την αμφισβήτηση εγγενές κουσούρι.

Μιλούσα απόψε μ' ένα φίλο δημοσιογράφο, πολύ μορφωμένο άνθρωπο, αξιόλογο κι αγωνιστή - του δρόμου, όχι του καναπέ σαν κι εμένα.

Και του λεγα πως ένα κόμμα που δουλεύει για την επανάσταση δεν έχει τίποτα να περιμένει από μένα και τους άλλους, λίγους, σαν κι εμένα.

Είμαστε ένα τάργκετ γκρουπ μικρό και ανίσχυρο. Κι αν θέλω να είμαι ειλικρινής μόνο κακό μπορούμε να κάνουμε σε μια επανάσταση με τα πώς και τα γιατί και τα αλλά μας.

Η επανάσταση πρέπει να στοχεύσει στο θυμικό του ανθρώπου. Και απαιτεί πειθαρχία και υπακοή, πολύ σοβαρά μιλάω. Και, πάλι σοβαρά, λυπάμαι που δεν τα έχω. Αλλά δεν.

Σε καληνυχτώ, ελπίζω να συμμαζεύεσαι σιγά-σιγά. Τι κάνεις, έχεις επιστρέψει;



@ beth: Και πολύ καλά έκανες, γιατί είσαι 18 και πρέπει να
νιώθεις το αίμα σου να βράζει.

Έχω φάει χρόνια στα τραπεζάκια και δεν υποστηρίζω πως πρέπει να λείψουν. Ίσα-ίσα που θεωρώ πως πρέπει να φανούνε περισσότερο.

Αλλά πια είμαι 36 και είμαι σίγουρη πως κάποια πράγματα ιδεολογικά τα έχω κατακτήσει. Δεν ανέχομαι πλέον να μου τα υπενθυμίζουν με τη ντουντούκα.

Για να σηκωθώ από το σπίτι μου, να πάρω το παιδί μου και να πάω στο Πολυτεχνείο, σημαίνει πως ξέρω. Γιατί επιμένουν να το αμφισβητούν; Γιατί και αυτοί με θεωρούν ηλίθια, όπως με θεωρούν κι οι άλλοι;

Κι αν είμαι λίγο παραπάνω αυστηρή με το ΚΚΕ, είναι γιατί με νοιάζει. Και κρίνω σκληρότερα όποιον μου φαίνεται πως μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω.

Διάβασε την απάντησή μου στον harisheiz. Νομίζω θα με καταλάβεις.

Κι επιπλέον, κατέβηκες στην Αθήνα και δεν έστειλες ένα μέηλ να βρεθούμε; Μην επαναληφθεί :-)

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.