Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Μωρό μου, καλησπέρα και άλλες ιστορίες από τον Καιρό της Λάσπης

Όταν ήμουν 18 χρόνων, περίπου τον Καιρό της Λάσπης, τα ‘φτιαξα με τον Π. που ήταν 25 (ναι, τα φτιάξαμε, έτσι λέγαμε τότε). Εγώ «σπούδαζα» Δημοσιογραφία, δηλαδή έκανα την ωραία στα Εξάρχεια και τα πέριξ. Αυτός, εκτός από "μεγάλος", ήταν και ταξιτζής, δηλαδή παιδί της πιάτσας και σχεδόν πλούσιος για τα δεδομένα μας – μέσα σε μια μέρα έβγαζε περισσότερα από το μηνιαίο μου χαρτζιλίκι Επίσης, ήταν και φίλος φίλου – αυτό για να μη νομίζετε πως μπαίνω στα ταξί και ρίχνομαι στους ανυποψίαστους επαγγελματίες.

Πολύ καλό παιδί ο Π. Γλύκας. Όσον καιρό είμαστε μαζί, δεν θυμάμαι να μου χάλασε ένα χατίρι.. Κάθε πρωί κανόνιζε έτσι τις κούρσες του, ώστε να έρθει να με πάρει και μένα – τότε οι ταξιτζήδες πήγαιναν όποια κούρσα γούσταραν. Περίμενε, μαζί και οι πελάτες, να κατέβω με το πάσο μου και, με το που άνοιγα την πόρτα για να στολιστώ στη θέση του συνοδηγού, έβρισκα μπροστά μου στο παρμπρίζ ένα κόκκινο τριαντάφυλλο Μπακαρά, μία σοκολάτα ΙΟΝ γάλακτος και το κασετόφωνο να παίζει στη διαπασών Βοσκόπουλο: «Αποκλείεται σου είπα, Αποκλείεται σου λέω, Να ‘ρθει η μέρα που θα σ’ αγαπώ πιο λίγο, Την ψυχή μου θα σου δώσω στο φιλί το τελευταίο…κλπ».

Μετά με ρωτούσε «τι θέλει το κορίτσι σήμερα;» και το κορίτσι απαντούσε συνήθως με νάζι «θάλασσα». Τότε εκείνος γκάζωνε, ξεφόρτωνε τον έντρομο πελάτη σε κάποιον προορισμό σχετικά κοντινό με την αρχική του προτίμηση και με σεργιάνιζε στα Σούνια - εξ’ ου και πήγε χαμένη μια σπουδαία καριέρα στη δημοσιογραφία.

Τις σπάνιες φορές που του απαντούσα «Σχολή», με πήγαινε αδιαμαρτύρητα στο κέντρο, ερχόταν να με πάρει το μεσημέρι για να με ταΐσει, μετά με κουβάλαγε στα Ισπανικά/Αγγλικά/Μπαλέτα και, όταν τελείωνα, ήταν πάλι εκεί για να βγούμε τη βραδινή μας βόλτα. Κάτι σαν τον μπαμπά μου, δηλαδή, συν τον Βοσκόπουλο και τη βόλτα.

Με τον Π. έκανα για πρώτη φορά παρέα με ανθρώπους κοντά στα τριάντα. Οι φίλοι του είχαν όλοι αυτοκίνητα και ήταν εργαζόμενοι, παντρεμένοι με παιδιά και φαινομενικά σοβαροί άνθρωποι . Εντελώς εξωτικοί για μένα που ζούσα ακόμα με τους γονείς μου, κυκλοφορούσα με λεωφορεία και ένα σαράβαλο Καρέλι με πετάλια και, εκτός από τις σπουδές μου και κάτι ιδιαίτερα που έκανα σε ταλαιπωρημένα πιτσιρίκια, δεν είχα καμία έννοια στο κεφάλι μου.

«Τι ωραίες οικογένειες» σκεφτόμουν γνωρίζοντάς τους κι έχοντας το αθώο μου μυαλό γεμάτο στερεότυπα μικροαστικής ευτυχίας με αιώνια αγάπη, σπίτι, παιδιά και σκύλο. Νέοι, ωραίοι, μοντέρνοι με χαριτωμένα μωρά και ερωτευμένοι.

Ναι, αλλά με άλλους. Λίγο μετά τον πρώτο καιρό, ο αγαπημένος μου γκρέμισε μια και καλή όλες μου τις φαντασιώσεις προσπαθώντας να με κατατοπίσει. «Τη θυμάσαι τη Βίκη, τη γυναίκα του Θανάση; Τα ‘φτιαξε με τον Λευτέρη, τον άντρα της ξαδέρφης της Νάντιας, της κομμώτριας, που τα ‘χει με τον κουμπάρο της τον Περικλή…» Ποιόν Περικλή, ρωτούσα εγώ, περιμένοντας την ανάλογη απάντηση για να αλλάξουμε θέμα. «Τον Περικλή, τον άντρα της…» και το γαϊτανάκι δεν έλεγε να τελειώσει, σαν το τραγούδι του Κηλαηδόνη.

Εκτός από τα νέα ήθη κι έθιμα στις μοντέρνες οικογένειες, με την παρέα του Π. έμαθα και τα μπουζούκια. Μέχρι τότε σύχναζα μόνο σε μπαρ με ξένη μουσική, κατά προτίμηση ροκ, τα ελληνικά ήταν περίπου κατάπτυστα. Ένα απόγευμα χτύπησε το τηλέφωνο: «Στολίσου, μωρό, το βράδυ θα σε πάω Αντύπα να το κουνήσεις». Φυσικά, δεν ήξερα τι είναι το αντίπα, αλλά δεν έφερα αντίρρηση, στολίστηκα – το καλό μου τζιν και τις καλές μου αρβύλες – και, χωρίς να ζητήσω περαιτέρω διευκρινήσεις, βρέθηκα στην Παραλιακή.

Μερικά πεντοχίλιαρα στον μετρ και θρονιαστήκαμε πανηγυρικά πρώτο τραπέζι πίστα. Όλη η γνωστή μπες-βγες παρέα, με συζύγους, εραστές και παρελκόμενα, συν τη Βάσω, μια λιγομίλητη μελαχρινή, της οποίας ο άντρας τραγουδούσε, δευτερότριτο όνομα στο μαγαζί. (Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του μαγαζιού, πάντως ήταν μεγάλη πίστα, το σχήμα ήταν Αντύπας-Κατερίνα Στανίση, γουάου!).

Είχα εγκλιματιστεί πλήρως στην ατμόσφαιρα της παρακμής με τις λοξές, υπονοούμενες ματιές απ’ τη μια πλευρά του τραπεζιού στην άλλη και τα φοβερά τραγούδια που δεν είχα ξανακούσει ποτέ στη ζωή μου, είχα καταλάβει πια πως το αντίπα ήταν άνθρωπος και δη αοιδός φίρμα, και τα περνούσα ζάχαρη με τα ουίσκια και τα ξηροκάρπια που έρεαν άφθονα.

Ώσπου, ξαφνικά, κάτι άλλαξε στην ατμόσφαιρα. Η πίστα άδειασε από ανθρώπους και γέμισε καπνούς. Η ορχήστρα άρχισε να παίζει κάτι απίθανες νότες και όλο το μαγαζί έκανε αααα και άναψε αναπτήρες. Πρώτα άκουσα την παθιάρικη φωνή. «Μωρό μου, καλησπέρα. Σε σκεφτόμουν όοοολη μέρα» κι έπειτα γύρισα το κεφάλι μου και είδα έναν ανεκδιήγητο τύπο, με άσπρο κολλαριστό κουστούμι γεμάτο απλικαρισμένες άγκυρες και καραβόσκοινα, να χαιρετάει τα εκστασιασμένα πλήθη.

Νόμιζα πως είναι κωμικός κονφερασιέ. Ήταν ο Αντύπας. Κι αυτήν την εμφάνιση, όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν νομίζω πως θα την ξεχάσω ποτέ.

Για του λόγου το αληθές παραθέτω το βίντεο κλιπ του άσματος. Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω, μαζί με ολόκληρο το ποστάκι, στον Π. της ιστορίας, που παντρεύεται το ερχόμενο φθινόπωρο μια κοπέλα όμορφη και γλυκιά. Και να του ευχηθώ μ’ όλη μου την καρδιά «Βίον ανθόσπαρτον και καλούς απογόνους»!!! Γιατί είναι καλό παιδί και του αξίζει να ζει ευτυχισμένος.





Α, να μην ξεχάσω. Η Βάσω, η λιγομίλητη μελαχρινή της παρέας με τον άντρα τραγουδιστή, ήταν, εκείνο τον καιρό εν αγνοία μου, η παντρεμένη ερωμένη του γκόμενού μου!

21 σχόλια:

Laplace είπε...

καλησοπερα elf μου...το πιστευεις οτι ΠΟΛΛΕΣ γυναικες που ξερω ειναι φαν του αντυπα?χαχαχαχαχα

οσο για τα υπολοιπα ΔΕΝ τα σχολιαζω..ειμαι πολυ συντηριτικος στα θεματα των σχεσεων κ δεν θελω να πω την αποψη μου για πολλα απο οσα εγραψες..

χαχαχαχαχαα

φιλια,καλο μεσημερι..

day-dreamer είπε...

Μια "μεγάλη οικογένεια" είχατε γίνει δηλαδή! ε;
Μωρε καλά τα έλεγε "το αντίπα"! Κάτι ήξερε!

elf είπε...

Γεια σου, μαγικό ρομπότ! Δεν είναι άποψη αυτό το ποστ, ρεπορτάζ είναι. Δε λέω ότι πάντα τα πράγματα είναι έτσι, προφανώς ΔΕΝ είναι, και τα έχω φουσκώσει και λίγο, όπως φαντάζεσαι, αλλά συμβαίνουν. Για την ακρίβεια κατά κόρον. Και, φυσικά δεν τα κατακρίνω, ούτε εσύ να το κάνεις, γιατί α)όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν τους λόγους τους κι ας μην τους ξέρουμε και β)δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, γι αυτό πρόσεχε μην ερωτευθείς καμιά ξανθιά θεά και εκτεθείς!
Όσο για τη γνώμη σου, θα την ήθελα πάρα πολύ, γι αυτό τα γράφω λίγο προβοκατόρικα, για να γίνεται κουβέντα.
Τέλος, ο Αντύπας, δεν ήξερα καν ότι "ζει" ακόμα, μετά από κείνη την περίοδο της ζωής μου ξαναγύρισα στην κανονική μουσική, για να έχω και το κεφάλι μου ήσυχο!

Γεια σου και σένα, day-dreamer. Καλώς ήρθες. Σε επισκέφτηκα χτες, αλλα νύσταζα πολύ για να αφήσω σχόλιο. Θα τα λέμε!

Laplace είπε...

elf Μου καλησπερα..

σαφως κ δεν ξερουμε τι μας ξημερωνει κ μπορει να καταληξω χειροτερος απο ολους πανω στην γη..

απλα θεωρω ανεντιμο να εισαι απιστος προς την συντροφο σου,ποσο μαλλον στην γυναικα σου,δεν θεωρω σωστο μια 18ρα να εχει δεσμο με 7 χρονια μεγαλυτερο της κ διαφορα τετοια συντηρητικα..χαχαχαχα

ας μην το αναλυσουμε,δεν κρινω αν εισαι σωστη ή λαθος..απλα ο καθε ανθρωπος αλλιως τα εχει στο μυαλο του..

υπαρχουν κ οι συντηρητικοι σε αυτα.ε απο αυτους ειμαι..χαχαχα ας μην πω περισσοτερα,ειμαι σιγουρος οτι θα διαφωνησεις κ δεν θελω να συζητησουμε για αυτα χαχαχα :P :P

elf είπε...

@laplace78: Καλέ μου, δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω, ούτε να σε αμφισβητήσω. Το σχόλιό μου είχε μια διάθεση χιούμορ, το οποίο, προφανώς, δεν έγινε ορατό.
Εγώ νομίζω, λοιπόν, ότι ξέρουμε καλά τι μας ξημερώνει: αυτό που προσδοκάμε, αν θες να μιλήσουμε σοβαρά. Το να ισχυριζόμαστε το αντίθετο είναι δειλό και ανέντιμο.
Και η προσωπική ηθική του καθενός πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη, είτε συνάδει με των άλλων, είτε όχι. Καλά κάνεις και υπερασπίζεσαι τη δική σου. Είτε θεωρείται συντηρητική, είτε οτιδήποτε, είναι η δική σου πυξίδα και μ' αυτήν πορεύεσαι.
Εγώ αυτό το εκτιμώ ακόμα κι όταν διαφωνώ.
Τέλος, χωρίς να μπω ούτε στιγμή στο τριπ να υπερασπιστώ τις επιλογές μου, το κείμενο είναι χρονογραφηματικό και δεν αποτελεί άποψη, ούτε πρόταση του δημιουργού του.
Μεγάλα παιδιά είστε. Μπορώ να σας εμπιστευτώ και το ξέρω.

Laplace είπε...

ναι elf μου,δεν το πηρα στραβα,ουτε σαν αποψη,το καταλαβα οτι απλα παρεθεσες καποια γεγονοτα κ μαρεσουν τετοιες ιστοριες :) :) :)


απλα δεν ηθελα να το συζητησουμε το γιατι καποια πργμτ τα εβλεπα αλλιως,γιατι σε διαβαζουν γυναικες κ θα αρχισουμε τωρα τα σχολια πανω σε αυτα που ειπα κ ενδεχομενως να ξεφυγουν τα σχολια απο την αναρτηση κ θα χαθει το ζουμι..

χαχαχα


παντως μαρεσουν οι βιωματικες σου ιστοριες..εισαι πολυ καλη στην περιγραφη γεγονοτων :) :) :)

Madame Bovary είπε...

δεν εχω πάει ποτέ σε μπουζούκια. Μια φορά με είχαν καλέσει και δεν είχα τι να βάλω. Μου είπαν μάλιστα ότι θα πηγαίναμε μετά τα πρώτα 2-3 κανις, που γίνεται το τρελό τζερτζελο (οταν δλδ βγαίνει το σκυλί ρατσας-πρώτο όνομα).Αχ χαίρομαι που το απέφυγα.

chmarni είπε...

Συμπάσχω μαζί σου. Είναι τραυματική εμπειρία να γνωρίσεις το "Αντύπα" στα 18. Αλλά αν είσαι δυνατός χαρακτήρας μπορεί και να σου βγει σε καλό.
Είχα και εγώ μία αντίστοιχη εμπειρία σε μικρή ηλικία και από τότε καταστάλαξα. Για μια ζωή χωμένος σε Rock και Blues μπάρες...

Μαριλένα είπε...

Αυτές είναι ιστορίες :-)

Adomiel είπε...

Παντρεύεται ο Π; Άντε βρε να μας ζήσουν... Εγώ πάλι ξαναγίνομαι κουμπάρα το καλοκαίρι... Λες να πρόκειται για συμπαντική σύμπτωση; αχαχαχαχαχαχαχαχα...

Όντως ιστορίες από τον Καιρό της Λάσπης... Πως τις θυμάσαι με τόσες λεπτομέρειες βρε θηρίο;

Πάντως μια χαρά ήμασταν στα 18... Κάνε μια μικρή καταμέτρηση πόσοι και ποιοι μας έκαναν τον "ταξιτζή" με και χωρίς εισαγωγικά... αχαχαχαχαχα

Ενώ τώρα; 55 ευρώ χτες για να γεμίσω το ρεζερβουάρ... τώρα θέλω να κλάψω...! :-(

Υ.Γ. Επικοινώνησε... έχω θέμα...! :-P

Ανώνυμος είπε...

Καλό θα ήταν να μη μάθει την ιστορία αυτή η μέλλουσα του πρώην σου :D
Χαιρετώ.

kikop80 είπε...

Καλημέρα elf!
Ωραία ιστορία!
Φτιαγμένη για μεγαααάλη ζωή, να 'ούμε!!!
Ευτυχώς όλοι περάσαμε αλλά δεν κολλήσαμε νομιζω! Φάση ήταν πέρασε, ...ήμουνα μικρός....δεν ήξερα τι έκανα....δεν φταίω εγώ....είχα πιεί....και κατέληξα να τραγουδάω αγκαλιά με τη λαίδη....
ΜΠΛΙΑΞ!!!!ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ!!!!
-Δεν θα το ματαξανακάνω Άγιε Joey(Ramone)!
-(Επίκυψη για μετάνοια)
Ευτυχώς πέρασε η νύχτα & ήρθε το φως της μέρας που όλα τα διώχνει μακριά!
Αν δέν δοκιμάσεις πως θα ξέρεις ότι είναι κακό πραγμα? ε?
Τις καλημέρες μου!!!

scarface είπε...

μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις.

α) ωραίο το τραγουδάκι του Κηλαηδόνη

β) χίλιες φορές ο Αντύπας με το γραφικό του στυλ που υποστηρίζει άνετα το concept μπουζούκια παρά οι σημερινοί φλωρό.....τύπου Νίνο, Κίνο κοκ

kikop80 είπε...

Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα scarface!

Christina Noe είπε...

Den thelo na sxoliaso to kimeno,to opio eristhi en parodo itan katapliktiko.
Thelo mono na sou po pos ise APOLAFSTIKI kai AMESI se oti ki an dialegis na sxoliasis!!!
Filia polla xotiko mou!!

dr.SeenG είπε...

"Έναν ανεκδιήγητο τύπο, με άσπρο κολλαριστό κουστούμι γεμάτο απλικαρισμένες άγκυρες και καραβόσκοινα"?????
Απαιτώ αυτή τη στιγμή να ζητήσεις δημόσια συγνώμη!!! Σους!! Σους!! Δε δέχομαι δικαιολογίες!!!
Πάντως, είδες άμα θέλουμε εμείς οι άντρες πόσο ιππότες είμαστε; Πριγκήπισσες σας έχουμε. Βέβαια αυτό το "η παντρεμένη ερωμένη του γκόμενού μου" στο τέλος μ'έστειλε... Όταν το έμαθες, σε είπε: "Να σου εξηγήσω, δεν είναι αυτό που νομίζεις;"
ΥΓ. Μ'έδωσες τρελή ιδέα. Κατεβάζω όλα τα τραγούδια του Λουκι Λουκ από το youtube. Είναι ένας μικρός θεός!
Πολλά φιλιά, καλησπερούδιααααααα!!!

elf είπε...

@Madame Bovary: Τα μπουζούκια είναι απαραίτητη διαδικασία ενηλικίωσης, αγαπητή μου κυρία. Επιδίωξέ το! Όσο πιο "χιλιόμετρο" τόσο καλύτερα! Και μη σε νοιάζει τι θα φοράς, σάμπως θα είναι κανείς ξεμέθυστος για να το παρατηρήσει;

@chmarni: Καλώς ήρθες! Το είδα το μπλογκ σου κι έχω τσεκάρει να διαβάσω και να σχολιάσω κάτι πολύ ωραίες ιστορίες, ειδικά αυτή με το τζιν παντελόνι που μου άρεσε πολύ!
Έχεις δίκιο, χρειάζεται ένα μουσικό σοκ κάποια στιγμή στη ζωή σου για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις! (Να δεις και τον scarface, θα σ' αρέσει).

@marilena: Το 'ξερα πως θα καταλάβεις!

@adomiel: Παντρεύεται, βασίλισσά μου, δεν στα 'χω πει; Άντε μπας και στεριώσει ο άμοιρος γιατί με κάτι σαν κι εμένα πού να δει προκοπή! Τώρα, για τις λεπτομέρειες, δεν ορκίζομαι, είναι κάπου τέσσερις ιστορίες μαζί. Επίσης, στο είπα, το λάθος σου ήταν που "χειραφετήθηκες" και πήρες αυτοκίνητο χαχαχα!

@ερυθρός: Είσαι με τα καλά σου; Εγώ δεν την ξέρω την κοπέλα, αλλά οι υπόλοιποι φίλοι τής λένε μόνο αυτά που πρέπει να ξέρει! Εξάλλου, έχουν περάσει πολλάαααα χρόνια, νομίζω πως έχει σοβαρευτεί πια το παληκάρι, σαραντάρισε ντε!

@kikop80: Τόσο χαμηλά δεν έχω πέσει, μα με την Άντζελα; Φτωχό μου παιδί, τι σταυρό κουβαλάς κι εσύ! Μήπως somebody put something in your drink; (για να τιμήσω τους Ramones).

@scarface:Σωστός! Οι σημερινοί είναι ποπ, τα μπουζούκια είναι άλλο πράγμα, κι αν τα επισκέπτεσαι με μια συχνότητα...ας πούμε μια φορά το χρόνο -κανονικά μπουζούκια, όχι τις "μεγάλες πίστες" -μπορεί να περάσεις και καλά! Το συχνότερο είναι που προκαλεί μόνιμες βλάβες. Γι αυτό κι έκοψα τις "κακές παρέες" νωρίς, από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχει γυρισμός!

@christina noe:Σου έχω πει πως είσαι το πιο γενναιόδωρο πλάσμα που ξέρω, χαρά μας που σας κάναμε να περάσετε καλά! Σε φιλώ, μικρή μου.

@dr.Seeng: Γιατρέ μου, με παρεξήγησες. Ο Αντύπας είναι μορφή, λίγο "κάπως", βέβαια, δεν σου λέω τίποτα, μόνο να τον έβλεπες, θα γέλαγες ακόμα! Επίσης, εσείς οι άντρες είστε κατά βάση ιππότες, εγώ δεν έχω παράπονο κανένα, ειλικρινά! Όσο για το τι μου είπε ήταν φυσικά πως "τα είχε μαζί της παλιάαααα και την έκανε παρέα γιατί απειλούσε να πέσει από τη γέφυρα στις γραμμές του τρένου" κι άλλα τέτοια υπέροχα! Αλλά άμα είσαι 18 μωρέ, αυτά δεν σε νοιάζουν, εμένα τουλάχιστον δεν με πείραζαν. Ειλικρινά. Κι ακόμα, μπορώ να σου πω δε με πειράζουν, έχω μεγάλη κατανόηση για τους συνανθρώπους μου, ειδικά τους ιππότες! Καλησπέρα και σε σένα!!!

wilma είπε...

Πω πω τι σε έχει πιάσει αυτές τις ημέρες με την προϊστορία? το τι γέλιο έριξα δε λέγεται. ειδικά επειδή θυμάμαι τον Π. και το στυλ του. (πολλά βαρύ και όχι και από καρδιά πατάτα). Άντε με το καλό να παντρευτεί κι αυτός. έπρεπε να τον αποκαταστήσεις!
Με το θέμα για το αντίπα θυμήθηκα ότι ήμασταν τόσο άσχετες με τα σχήματα της νύχτας που όταν είχα δει αντίστοιχα σε ένα bar έναν τύπο που παρίστανε την Αλέξια (άλλη προϊστορική φιγούρα της πλειστοκαινου περιόδου) εγώ νόμισα ότι ήταν ΟΝΤΩΣ η Αλέξια και ότι ΤΕΛΙΚΑ η Αλέξια είναι τραβεστί. μιλάμε για βούρλα. Να φτιάξουμε ένα Post με όλες τις μ... που έχουμε σκεφτεί ή μάλλον Blog πρέπει να κάνουμε.
φιλιά

elf είπε...

Καλά εσύ είσαι χειρότερη! Όταν σε γνώρισα ο μόνος Ελλήνας συνθέτης που ήξερες ήταν ο Χατζιδάκης!
Το καλύτερο που έχω πει εγώ με διαφορά, είναι μια φορά στο RADIO (σ.σ. καλτ Ελληνάδικο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας)που έπαιζε ένα "τραγούδι" και ρώτησα για να μάθω την αοιδό "ποια είναι αυτή;" για να πάρω την απάντηση "ο Ρουβάς!"

harisheiz είπε...

Δεν μας είπες για την Κατερίνα Στανίση... ήταν κι αυτή σταρ της εποχής!

fpboy είπε...

''τρελό'' ποστ !
κόλαση εκείνη η παρέα σου !

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.