Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ο Φόβος των Φίλων μου VIII

Του Δημήτρη Νομικού


Αντιμέτωποι με το φόβο




Ο φόβος είναι εδώ! Μέσα στο δελτίο ειδήσεων, στις σελίδες των εφημερίδων, στο βλέμμα του γείτονα και του συνάδελφου στη δουλειά. Ο φόβος, με καταπληκτική μαεστρία πέρασε στην καθημερινότητά μας και μπόλιασε τις ψυχές μας. Ο δρόμος έχει χαρακτεί και οι ιθύνοντες γνωρίζουν πολύ καλά πως να στρέψουν τα τρομοκρατημένα μάτια μας σε αυτά που αυτοί θέλουν να βλέπουμε. Οι παλαιότεροι τρέμουν στις μνήμες του παρελθόντος που δείχνει να επανέρχεται, η κυρίαρχη γενιά στέκει φοβισμένη και αμήχανη στο παρόν που βιώνει γεμάτη ενοχές και οι νεότεροι έχουν χάσει την οποιαδήποτε σπίθα από το βλέμμα τους, έχοντας παραδοθεί από τα πριν σε μια ζωή που δεν βλέπουν να τους υπόσχεται τίποτα.

Σηκώστε λοιπόν τα χέρια ψηλά και παραδοθείτε χωρίς σκέψη σε αυτά που μια εξουσία υπόσχεται;;; Ας αφήσουμε τους επαΐοντες και τους ιθύνοντες να βρουν τη λύση που κάποια στιγμή θα ξεμπλοκάρει τα γρανάζια της ανάπτυξης και θα επανεκκινήσει τη ζωή μας;;;;; Μπορούμε να έχουμε τέτοια τυφλή εμπιστοσύνη σε δυο-τρεις οικογένειες οι οποίες μέσα σε τριάντα χρόνια δεν έκαναν το παραμικρό για να μας παρουσιάσουν την αλήθεια για το που βαδίζουμε και οι οποίες ορκίζονται στη σωτηρία μας, πως τραβάμε όλοι μαζί στο σωστό και ΜΟΝΑΔΙΚΟ δρόμο που χαράζουν οι ξένοι δανειστές και πολυεθνικές;;;;

Από την άλλη, έχει άραγε πεθάνει η ελπίδα ή κάπως μπορούμε να σταθούμε απέναντι και να επαναπροσδιορίσουμε τα πράγματα; Αν οι άλλοι, ανακαλύπτουμε ότι δεν είναι εύκολο να μας σώσουν, μήπως πρέπει να δούμε πως θα σωθούμε μόνοι μας;;; Μήπως έχει έρθει η ώρα να αφήσουμε τις δικαιολογίες όπως μου φταίει η οικονομική μου κατάσταση, ή η οικογένειά μου, ή το περιβάλλον που ζω, ή η εργοδοσία, η πεθερά μου, η κρίση, η κυβέρνηση; Μήπως πρέπει να ακούσουμε περισσότερο την εσωτερική μας φωνή, παρά τις εξωτερικές κατευθύνσεις που προσανατολίζουν το μυαλό μας εκεί που οι άλλοι θέλουν;

Ο μόνος οδηγός της ζωής μας είναι ο εαυτός μας, γιατί κανένας άλλος και τίποτα έξω από εμάς δεν μας ξέρει τόσο καλά, όσο εμείς. Μην οχυρωνόμαστε πίσω από τοίχους που θα δυσκολευτούμε μετά να ρίξουμε. Ας μάθουμε να ρωτάμε σωστά και θα δούμε αυτόν τον υπέροχο κόσμο να ξεδιπλώνεται στα πόδια μας, για να μας υπηρετήσει και να μας εξυψώσει. Στην ψυχολογία, ο ψυχολόγος σε καθοδηγεί να βγάλεις τις απαντήσεις από μέσα σου, γιατί θεωρούνται ανυπόστατες οι συμβουλές του είδους-εγώ στη θέση σου θα έκανα αυτό, ή το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι εκείνο. Η φιλοσοφία της Ανατολής στηρίζεται στο ότι όλες οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα μας. Ας ακούσουμε την ερώτησή μας και είναι σίγουρο ότι θα μπορέσουμε μέσα της να διαβάσουμε την απάντηση.

Ψάχνουμε στη σημερινή μέρα για το σκοπό της ζωής. Ο σκοπός της ζωής! Εδώ είναι η ερώτηση, εδώ και η απάντηση. Ο σκοπός της ζωής, μπορεί να είναι κάτι άλλο από ζωή με σκοπό;;;; Όταν βάλουμε ένα σκοπό, όταν έχουμε στόχους για να πραγματοποιήσουμε, γίνεται να θεωρήσουμε τη ζωή μας μάταιη; Όταν ο στόχος μας γίνει εμμονή, ντύνεται από την επιθυμία, την πεποίθηση και την προσδοκία. Τρεις κινητήριοι μηχανισμοί, που μας βοηθούν να υπερπηδάμε όλα τα εμπόδια. Τα εμπόδια, που πολλές φορές, βρίσκονται εκεί για να μας δείχνουν αν λοξοδρομούμε από την πορεία μας. Τα εμπόδια που κάποιος είπε ότι είναι αυτά που συναντούσε όποτε έπαιρνε τα μάτια του από το στόχο του. Τα εμπόδια, που ατσαλώνουν τον στοχαστή και αποπροσανατολίζουν όποιον δεν έχει στόχους. Τα εμπόδια, που κάνουν τους περισσότερους να εγκαταλείπουν, έστω και αν το τέλος είναι πίσω από την επόμενη στροφή.

Ας ξεκινήσουμε τώρα, αυτή τη στιγμή, να απαιτούμε οριστικά και αμετάκλητα την πραγματοποίηση των στόχων μας. Το αύριο είναι μια άλλη μέρα και το χτες έχει παρέλθει. Το τώρα έχει τις ευκαιρίες που δημιουργούνται για να μας εξυπηρετήσουν. Ας μην ψάχνουμε για ευκαιρίες ανάλογες με τις ικανότητές μας, αλλά ας δημιουργήσουμε ικανότητα ίση με τις ευκαιρίες μας. Ικανότητα, η οποία μπορεί να καλλιεργηθεί και να ισχυροποιηθεί, εάν οριστικοποιήσουμε τους στόχους μας προφορικά και γραπτά. Ας δεσμευτούμε απέναντι στο όραμά μας και τότε ο νους μας που ποτέ δεν κοιμάται, θα ψάξει μέσα από αυτόν τον κόσμο των άπειρων πιθανοτήτων, να επιλέξει αυτό που του έχουμε ζητήσει. Είναι υποχρεωμένος να το κάνει, γιατί αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί. Όταν του ζητάμε φόβο, μας φέρνει φόβο. Όταν του ζητήσουμε λύσεις, θα φέρει λύσεις. Μην περιφράζουμε τους στόχους μας με εκλογικευμένες αντιρρήσεις. Η φαντασία μας δεν πρέπει να έχει φραγμούς, γιατί αν δεν μπορούμε να φανταστούμε κάτι, πως μπορούμε να το αποκτήσουμε;

Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η φαντασία μας; Μπορούμε να είμαστε, να έχουμε να κάνουμε ότι θελήσουμε να φανταστούμε. Τα σύνορα της ζωής μας, είναι τα σύνορα της φαντασίας μας. Ας οριστικοποιήσουμε με λεπτομέρειες τους στόχους μας και ας απολαύσουμε τη διαδρομή μέχρι να υλοποιηθούν.

Το ογδονταπέντε της εκατό του άγχους, της ανησυχίας και των αρνητικών συναισθημάτων, είναι για πράγματα που δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν. Απλώς χάνουμε το τώρα, όταν τους δίνουμε την ενέργειά μας. Το τώρα που είναι το μόνο που δεν αναπληρώνεται. Ας ζούμε με ευγνωμοσύνη για όσα προσφέρει το θαύμα του σήμερα και ας αφήσουμε το αύριο να ανησυχεί για τον εαυτό του. Ας θυμόμαστε ότι σήμερα είναι η πρώτη μέρα του υπόλοιπου της ζωής μας.


Δημήτρης Νομικός,
Συγγραφέας
Το βιβλίο του "Μια μέρα, μια ψυχή, τρεις ζωές" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτονού.

Η ανάρτηση αυτή έγινε στα πλαίσια της "Ημέρας ενάντια στο Φόβο".
Δείτε περισσότερα εδώ: grfear.blogspot.com



1 σχόλιο:

ασωτος γιος είπε...

νομιζω πια δεν υπαρχει ελπιδα για την χωρα αυτη, συντομα
οσν αφορα τον φοβο τρεφεται συνεχως απο μας, ειναι δυσκολον να πεταξεις το φοβο,

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.