Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Ο Φόβος των Φίλων μου Ι

Της Σοφίας Κολοτούρου



“…Η Κοινή Γνώμη, καλοκουρντισμένη,

κινείται ρυθμικά στις δυο γραμμές,
όπως πάντα, σαν εκκρεμές…”

Νίκος Καζάνας – Ένα Καλοκαίρι


ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ


Φοβάμαι τον καρκίνο και το AIDS
και στην κλεψύδρα, κόκκους τις στιγμές
το χρόνο μου μετράω, καλός πολίτης,
-που, στα κρυφά, διαβάζω και το Strange
με θεωρίες συνομωσίας τρανταχτές-
τη σκέψη μου τραβάνε, σαν μαγνήτης

στης Κοινής Γνώμης το αέναο εκκρεμές.



Τους Πύργους τους φοβάμαι, μήπως πάλι
κομμάτια γίνουν και τους πάρει το ποτάμι
-και τους ανθρώπους, ως φορείς των μικροβίων,
τον ουρανό, που θα μου πέσει στο κεφάλι,
λιμούς, σεισμούς, πλημμύρες και τσουνάμι
και το θυμό φοβάμαι ηφαιστείων-

και τρέμω με το μαύρο μου το χάλι.



Φοβάμαι σπίλους κι ύποπτα εξογκώματα,
τους εμετούς, το βήχα, τον ιδρώτα,
την κυτταρίτιδα σαφώς και τις ρυτίδες,
-σ’ ένα τσεκ απ αλλάζω χίλια χρώματα,
τα φάρμακά μου παίρνω, πρώτα-πρώτα-
ζητώ να καλυφθώ με προσωπίδες

κι η σκέψη λιγοστεύει τις ελπίδες.

……………………………………………….

Φοβάμαι, όπως με μάθαν να φοβάμαι
και σκέφτομαι όπως θέλουν να σκεφτώ
-πολίτης της Καινούριας Εποχής,
ελεύθερες πληροφορίες δεν θυμάμαι,
γλιστράω σ’ ένα θάνατο αργό,
ακόλουθος, στο βάθος ευτυχής-

γρανάζι ως το τέλος μηχανής.
1/4/2005

Σοφία Κολοτούρου, "Ανεπίκαιρα ποιήματα",
http://www.sofiakolotourou.gr/

Η ανάρτηση αυτή έγινε στα πλαίσια της "Ημέρας ενάντια στο Φόβο".
Δείτε περισσότερα εδώ: http://grfear.blogspot.com/

2 σχόλια:

katerina είπε...

Φόβοι μαζί που πλυθηκαν...και έχουν γίνει ...ροζ.
Αυτό το ξεπλυμένο ...ροζ, που μοιαζει άσπρο. αυτό το ...ροζ, που λες ...ας το διαβολο μωρέ, είχε ποτέ αυτό το ροζ, το κόκκινο του αιματος που θυμάμαι;;;;

Καλημέρα κουκλα

Spy είπε...

Υποθέτω πως το "Ο Φόβος των Φίλων μου ΙΙ" θα το δημοσιεύσετε πριν το καλοκαίρι, ε;

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.