Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Από το πλούσιο στοκ μας ΙΙΙ



Έχω ένα συρτάρι γεμάτο ιστορίες. Κομμάτια χαρτί, πραγματικά κιτρινισμένο, με τυπωμένα λόγια που δε μου θυμίζουν τίποτα. Χωρίς ημερομηνίες και διακριτικά. Κάθε τόσο το ανοίγω, ανασύρω σοφίες και προβλέπω το μέλλον μου. Καλύτερο απ' το φλυτζάνι. Άσε που δεν πίνω ελληνικό.

Μου το ξανάφερε σήμερα, μετά από καιρό, ένας ήρωας που αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τις περιπέτειές και τις νίκες του. Και ξέρει να το κάνει καλά. Όλα για τα παιδιά.

Βούτηξα, λοιπόν, το χέρι μου στο συρτάρι και τράβηξα ένα χαρτί με δυο τετράστιχα. Νομίζω πως ήταν γραμμένα ξεχωριστά. Αλλά θα μπορούσαν να είναι και μαζί.

Μ' αρέσει αυτός ο ρυθμός τους.



1.
Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει

και στο φλυτζάνι του καφέ μαντεύεις τον καιρό,

για πες μου, στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι

ή μήπως πρέπει άλλονα και γρήγορα να βρω;



2.
Νεκρό μου μοιάζει το χαρτί κι ας κάνω ό,τι μπορώ

να ζωντανέψω, να σκεφτώ για σένα μια ιστορία.

Μα κάθε ώρα που περνά με ζώνουν τα θηρία:

μήπως, μωρό μου, έχω ξεχάσει πια να τραγουδώ.

3 σχόλια:

chmarni είπε...

Ελένη έτσι όπως είδα τη φωτό, με τον καφέ τους πλανήτες και τ' άστρα, ετοιμάστηκα να σου ζητήσω πρόβλεψη (Personal) για το μέλλον μου...

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Ελενάκι πέρασα να ευχηθώ για τις γιορτές! Να περάσεις καλά και καλή επιστροφή (αν πας κάπου!). Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικός, ξωτικό μου,ο ρυθμός των τετράστιχων. 'Μιλάνε' .
Για βάλε το χέρι πιό βαθιά στο συρτάρι, να δούμε τι θα τραβήξει.
.....
(Σ΄ ευχαριστώ, για τις αναφορές.)
Φιλιά

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.