Ο φίλτατος Ιρλανδός, εκτός από ατσίδας ρεπόρτερ είναι και μεγάλος κουτσομπόλης. Δεν πρόλαβε ο καημένος ο Γιώργος να σχηματίσει νέα κυβέρνηση κι έβγαλε όλα τα άπλυτα παρασκήνιά του στη φόρα.
Για την ιστορία απλώς να πω 1ον) πως, φυσικά, στα ενδεχόμενα ρουσφέτια της Wilma βασίζομαι μπας και δω θεού πρόσωπο, ούτως ή άλλως και 2ον) εγώ μόνο το Υπουργείο Πολιτισμού θα μπορούσα να δεχτώ σε μια κυβέρνηση, ας είναι και της σοσιαλδημοκρατίας, επειδή πρωτίστως είμαι άνθρωπος του πνεύματος (και επίσης, απ’ όσο ξέρω, αυτό ειδικά το Υπουργείο διαχειρίζεται τα πιο «καλά» κονδύλια – είπαμε, να μπούμε στην κυβέρνηση, μη μας περάσουν και για κορόιδα!).
Από κει και πέρα, πέμπτη μέρα σοσιαλισμού στη χώρα μας κι όλα μοιάζουν καλύτερα, λαμπρότερα, ομορφότερα και ψηλότερα. Πραγματικά, εισπράττω έναν πηγαίο ενθουσιασμό από συγγενείς, γνωστούς και φίλους για το νέο κυβερνητικό σχήμα, από ανθρώπους που μέχρι χτες ήταν, για να το πω κομψά, στα παπάρια τους.
Δε θυμάμαι αν είχε συμβεί το ίδιο όταν είχε πρωτοβγεί ο Καραμανλής το 2004, ίσως επειδή εκείνες οι εκλογές είχαν γίνει την άνοιξη κι εγώ, παραδοσιακά, την άνοιξη ασχολούμαι με πιο σοβαρά πράγματα.
Αλλά τώρα πραγματικά όλοι μοιάζουν να περιμένουν ν’ αλλάξουν δραματικά τα πράγματα στην Ελλάδα. Να ανοίξουν οι δουλειές, να παταχθεί η διαφθορά, να εξαφανιστεί η γραφειοκρατία, να ελευθερωθούν τα πεζοδρόμια για τους πεζούς.
Μπορεί να οφείλεται και στην εμφάνιση του νέου κυβερνητικού σχήματος, που κι εμένα λίγο έλειψε να με ψήσει. Τι ωραία παιδιά, τι σέξι κοπέλες, τι κάζουαλ ενδυματολογικές επιλογές! Όλοι έμοιαζαν τόσο πανέτοιμοι να κυβερνήσουν, δουλεύοντας σκληρά, μεθοδικά και με τον άνθρωπο πάνω απ’ τα κέρδη.
Ακόμα κι ο πατέρας μου, που κι αν έχουν δει τα μάτια του, τσίμπησε και μου λέει: «Τους είδες; Ο καθένας πήγε στο γραφείο του με το δικό του αμάξι» κι εγώ του απάντησα «Πατέρα, σε μένα τα λες, αυτή τη δουλειά κάνω, υπεύθυνη marketing είμαι».
Ααααχ! Αυτά. Εγώ θα μείνω πιστή στον αγαπημένο μου εδώ και χρόνια Μιχάλη Χρυσοχοϊδη (την έχω αυτή τη διαστροφή με τα καθώς πρέπει συνοφρυωμένα, μελαγχολικά αγόρια που μοιάζουν σαν να μην έχουν κάνει ποτέ σεξ της προκοπής στη ζωή τους και περιμένουν εμένα να τους ανοίξω τα άδολα μάτια – Χρυσοχοϊδης, Χατζηνικολάου, Πούτιν, ένα παλιό μου αφεντικό, Ματ Ντέιμον και άλλοι).
Αλλά, για να ξηγιόμαστε: αν στη ΝΔ εκλεγεί αρχηγός ο Νομάρχης της πίστης και της πίστας (δείτε ακανόνιστη) εγώ δεν ξανασχολούμαι με την πολιτική μέχρι να πεθάνω!
Φλυαρία Παρασκευής τέλος. Πάτε να διαβάσετε Μικροαστές. Και καλό Σαββατοκύριακο!!!!
Για την ιστορία απλώς να πω 1ον) πως, φυσικά, στα ενδεχόμενα ρουσφέτια της Wilma βασίζομαι μπας και δω θεού πρόσωπο, ούτως ή άλλως και 2ον) εγώ μόνο το Υπουργείο Πολιτισμού θα μπορούσα να δεχτώ σε μια κυβέρνηση, ας είναι και της σοσιαλδημοκρατίας, επειδή πρωτίστως είμαι άνθρωπος του πνεύματος (και επίσης, απ’ όσο ξέρω, αυτό ειδικά το Υπουργείο διαχειρίζεται τα πιο «καλά» κονδύλια – είπαμε, να μπούμε στην κυβέρνηση, μη μας περάσουν και για κορόιδα!).
Από κει και πέρα, πέμπτη μέρα σοσιαλισμού στη χώρα μας κι όλα μοιάζουν καλύτερα, λαμπρότερα, ομορφότερα και ψηλότερα. Πραγματικά, εισπράττω έναν πηγαίο ενθουσιασμό από συγγενείς, γνωστούς και φίλους για το νέο κυβερνητικό σχήμα, από ανθρώπους που μέχρι χτες ήταν, για να το πω κομψά, στα παπάρια τους.
Δε θυμάμαι αν είχε συμβεί το ίδιο όταν είχε πρωτοβγεί ο Καραμανλής το 2004, ίσως επειδή εκείνες οι εκλογές είχαν γίνει την άνοιξη κι εγώ, παραδοσιακά, την άνοιξη ασχολούμαι με πιο σοβαρά πράγματα.
Αλλά τώρα πραγματικά όλοι μοιάζουν να περιμένουν ν’ αλλάξουν δραματικά τα πράγματα στην Ελλάδα. Να ανοίξουν οι δουλειές, να παταχθεί η διαφθορά, να εξαφανιστεί η γραφειοκρατία, να ελευθερωθούν τα πεζοδρόμια για τους πεζούς.
Μπορεί να οφείλεται και στην εμφάνιση του νέου κυβερνητικού σχήματος, που κι εμένα λίγο έλειψε να με ψήσει. Τι ωραία παιδιά, τι σέξι κοπέλες, τι κάζουαλ ενδυματολογικές επιλογές! Όλοι έμοιαζαν τόσο πανέτοιμοι να κυβερνήσουν, δουλεύοντας σκληρά, μεθοδικά και με τον άνθρωπο πάνω απ’ τα κέρδη.
Ακόμα κι ο πατέρας μου, που κι αν έχουν δει τα μάτια του, τσίμπησε και μου λέει: «Τους είδες; Ο καθένας πήγε στο γραφείο του με το δικό του αμάξι» κι εγώ του απάντησα «Πατέρα, σε μένα τα λες, αυτή τη δουλειά κάνω, υπεύθυνη marketing είμαι».
Ααααχ! Αυτά. Εγώ θα μείνω πιστή στον αγαπημένο μου εδώ και χρόνια Μιχάλη Χρυσοχοϊδη (την έχω αυτή τη διαστροφή με τα καθώς πρέπει συνοφρυωμένα, μελαγχολικά αγόρια που μοιάζουν σαν να μην έχουν κάνει ποτέ σεξ της προκοπής στη ζωή τους και περιμένουν εμένα να τους ανοίξω τα άδολα μάτια – Χρυσοχοϊδης, Χατζηνικολάου, Πούτιν, ένα παλιό μου αφεντικό, Ματ Ντέιμον και άλλοι).
Αλλά, για να ξηγιόμαστε: αν στη ΝΔ εκλεγεί αρχηγός ο Νομάρχης της πίστης και της πίστας (δείτε ακανόνιστη) εγώ δεν ξανασχολούμαι με την πολιτική μέχρι να πεθάνω!
Φλυαρία Παρασκευής τέλος. Πάτε να διαβάσετε Μικροαστές. Και καλό Σαββατοκύριακο!!!!
12 σχόλια:
Αααα... εδώ θα τα χαλάσουμε..
Ο ψωμιάδης με τέτοιο κέφι και μπρίο.. θα ήταν κρίμα να μη βγει πρόεδρος του κόμματος!
Μετα θέλουμε να είμαστε και Ευρωπαίοι... μα δεν βλέπετε τον Σίλβιο τι ωραία που τα έχει καταφέρει;
Είμαστε οπισθοδρομικοί τελικά σ' αυτή τη χώρα!
:)
(σούργελο είμαι, ότι θέλω γράφω.. :Ρ )
θα συμφωνήσω με το μύκητα παραπάνω!
ψωμιάδης uber alles!!!
Χωρίς αυτό όλα μοιάζουν θόλά και γκρίζα....
Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι ετουτοι εδώ έχουν μακράν αποτελεσματικότερο μάρκετιν-γκ!
:-D
ΥΓ
Τι ρουσφέτια μπορέι να κάνει η wilma?
Θέλω θυρωρός σε υπουργείο ή καθαρίστρια με σοσόνι άσπρο και γαλάζια...εε συγγνώμη πράσινη πια ρόμπα!!!
Ορίστε... ξεμπροστιάστηκε το αθηνοκεντρικό κράτος...
Δεν θέλετε τον Πανίκο μας ε????
Καλά.....
Η κατάρα της Σουμελά... θα σας τιμωρήσει......
Εγώ πάντως από τη μέρα που ξανάρθαν οι Σοσιαλιστές (χαχαχα !!!) στην εξουσία τσεκάρω καθημερινά τα υπόλοιπα των άδειων μου τραπεζικών λογαριασμών οι οποίοι ως στιγμής παραμένουν άδειοι . Επίσης (προφανώς από λάθος) συνεχίζουν οι τράπεζες να μου αποστέλλουν λογαριασμούς πιστωτικών και δανείων. Αλλά δεν ανησυχώ γιατί όπου να ναι θα μπει σε εφαρμογή η ηλεκτρονική διακυβέρνηση του Γιώργου (όπως λέμε τρεις λαλούν και δυο χορεύουν) και το σφάλμα θα βρεθεί άμεσα, προκειμένου και εγώ να απολαύσω τα αγαθά του Σοσιαλισμού (μιας και του καπιταλισμού τα απολάμβαναν άλλοι και εγώ τους έβλεπα).
Όσο για τη (γ)κάζουαλ ενδυμασία δε μπορώ να μη σχολιάσω την εμφάνιση της νέας υπουργού παιδείας με τα μαύρα. Τώρα ή περίμενε κάτι καλύτερο από υπουργείο και της έκατσε το “μίζερο παιδείας” οπότε έβαλε και αυτή τα μαύρα να πενθήσει τον μακαρίτη ή αποφάσισε να λειτουργήσει προειδοποιητικά προς τη μαθητιώσα νεολαία της χώρας (Δηλ ο μπαμπούλας για όποιον δε διαβάζει, συμμετέχει σε καταλήψεις κτλ…).
ΥΓ. Λίγα για τον Νομάρχη. Εγώ είμαι σχεδόν ευτυχισμένος με την υποψηφιότητα του… Θα πέσει τρομερό γέλιο… Σε κάθε περίπτωση τον προτιμώ από τον Θηλυκό Μητσοτάκη…
Ειναι αληθεια λοιπον τα περι αλλαγης που πηραν τ'αυτια μου απο την Ελλαδιτσα; Παντως απο μαρκετινγκ πανε καλα, ε; Περιμενω τα αναλυτικα σου νεα! Φιλια
Σαν να ομόρφινε η ζωή μας με το που μας άφυσε χρόνους η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα.
Επιτέλους τώρα να δικαιωθούν και οι αγώνες του Τόλη στα πολιτιστικά της χώρας.
Εγώ πάντως τον αγαπώ τον σοσιαλισμό ως ιδέα. Άσχετα αν είναι υπαρκτός ή μη. Ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μου ρε παιδί μου. Προτιμώ να με γαμάνε σοσιαλιστικά από το να με γαμάνε καπιταλιστικά. Είναι λιγότερο s&m ιφ γιου νοου γουατ αι μιν...
Δεν περιμένω να αλλάξει τίποτα, αλλά έτσι για την πλάκα γουστάρω να λέω πως ζω σε μια χώρα που κυβερνά ο σοσιαλισμός. Λες να έχω πρόβλημα;
Μα καλά ακόμη και στα υπουργεία ταιριάζουμε! Μήπως όμως να το γυρίσουμε στο αμύνης ώστε να επισκεφτόμαστα τα φαντάρια στις εθνικές εορτές και σχόλες?
Αυτό το τρίπτυχο ΧΧΠ να το προσέξεις φιλενάδα! βέβαια ποια είμαι εγώ που θα μιλήσω όταν ονειρεύομαι ότι τα έχω με τον Γκρίσομ. τεσπα, πρέπει να βρω κι εγώ ένα ενδιαφέρον στην κυβέρνηση.
Ένα έχω νά πώ ασθενή μου
Τέρμα ή θυσίες γιά τόν τόπο άσε τά άδολα μάτια ερμητικά κλειστά...
Έτσι κι'αλλοιώς,πές το διαστροφή, ή τσίμπλα πάντα μέ άναβε:PPP
Όσον αφορά τήν ανάλυση σου έχω νά τονίσω ότι τό ψωμί καί τά παράγωγα του είναι βασική τροφή τού ανθρώπου χωρίς αυτά θά πεθάνουμε...διότι ώς γνωστόν άνθρωπος χωρίς γέλιο ψάρι χωρίς ποδήλατο:))
Εγώ από την άλλη έχω απογοητευτεί.
Έχουν περάσει ήδη 8 ημέρες από τις εκλογές κι ακόμα να κερδίσω το τζόκερ!
(λέτε να φταίει το ότι δεν παίζω;)
Μα τι εννοείς : «αν εκλεγεί αρχηγός ο Νομάρχης εγώ δεν ξανασχολούμαι με την πολιτική μέχρι να πεθάνω!» Ισα ισα τότε ακριβώς θα αξίζει να ασχοληθείς. Ασε που θα έχεις και τις επιλογές σου : πότε πίστη, πότε πίστα (Πώς λέμε πότε Βούδας, πότε Κούδας ένα πράγμα;)
Αγαπημένοι μου, βλέπω υπάρχει ένα όνομα που όλους μας ενώνει!
Και εμείς καλά γελάμε - ενώ θα έπρεπε να κλαίμε - αυτός ο τύπος όμως είναι Νομάρχης Θεσ/νίκης!
Τέλος να επισημάνω πως, στα δικά σας ποστ, όλοι ασχολείστε με τον Βοσκόπουλο. Με τον Νταλάρα κανείς;;;
Δημοσίευση σχολίου