Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Η κατακερματισμένη συνείδηση




Σκέφτομαι χίλια πράγματα γι αυτές τις εκλογές. Τα συζητάω κι όλας. Με στιγμές συντροφικών συμφωνιών κι άλλες γόνιμων, πραγματικά, αντιπαραθέσεων.


Αλλά είμαι μια συνηθισμένη μικροαστή. Μαθημένη στη βολή μου, τη στρωμένη ζωή και τις ευκολίες μου. Δεν μπορώ εύκολα να ταχθώ ψυχή τε και σώματι υπέρ μιας μεγάλης ιδέας, ούτε να αντιπαλέψω λυσσαλέα μια έστω κατάπτυστη άλλη. Δεν έχω τον τρόπο, τη μεθοδολογία, την εμπειρία και τα περιθώρια. Και στο φινάλε ξεχνιέμαι.


Το καλοκαίρι στις ευρωεκλογές διάβαζα σε όλους σας ένα σωρό συζητήσεις. Είχαμε να πούμε πολλά, με κυρίαρχο αυτό το «παιδιά, πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε». Τώρα αυτό δεν υπάρχει. Όλοι θα πάμε να ψηφίσουμε. Πώς, όμως, μερικές φορές αισθάνεσαι πως έχουν ειπωθεί όλα και δεν έχεις να προσθέσεις λέξη; Ε, κάποιες άλλες πάλι δεν έχεις κάτι να πεις κι ας μην έχει ειπωθεί τίποτα. Γιατί όλοι ξέρουν.


Θέλω μόνο, πριν την Κυριακή, να σας θυμίσω την κλασική ψυχαναλυτική παραδοχή για το στάδιο του καθρέφτη. Εκεί που φτάνει η ώρα για το νήπιο να ξεπεράσει την κατακερματισμένη του συνείδηση (χέρι, πόδι, πιπίλα, πάνα, στήθος) και να αναγνωρίσει την οντότητά του μέσω της ύπαρξης του έτερου (μαμά, μπαμπάς, άλλοι, εγώ). Και κατ’ αναλογία, ο καλούμενος να ψηφίσει πολίτης, μέσω των κυβερνητών του, τη δική του θέση στην κοινωνία.


Ο Μαρξ πρωτοείπε, και οι νεότεροι κοινωνικοί επιστήμονες ανέλυσαν διεξοδικά, πως ο καθένας μας είναι αυτό που οι άλλοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του. Ο υπήκοος είναι υπήκοος γιατί υπάρχει ο βασιλιάς που τον ορίζει. Αλλά, προσέξτε: και ο βασιλιάς δεν μπορεί να υπάρξει ως βασιλιάς χωρίς υπηκόους. Εν ολίγοις, ο βλέπων είναι και βλεπόμενος, στο βαθμό ακριβώς που είναι βλέπων.


Μη σας κουράζω. Ας προτείνω μόνο σ’ αυτές τις εκλογές, που μιλήσαμε ελάχιστα και σκεφτήκαμε πολύ, να σταθούμε λίγο και να ακούσουμε τον τρόπο με τον οποίο μας απευθύνονται και μας προσφωνούν οι υποψήφιοι άρχοντές μας. Τις ιδιότητες που αναγνωρίζουν σ’ εμάς. Κι αυτά που μας ζητάνε. Γιατί από κει θα συμπεράνουμε αυτά που θα μας προσφέρουν. Αυτό που βλέπουν σε μας τους κάνει να είναι αυτοί που είναι.


Εμείς, οι ενήλικοι συνειδητοί πολίτες, έχουμε ξεπεράσει προ πολλού το στάδιο της κατακερματισμένης συνείδησης. Και, παρόλες τις παραπλανητικές προσφωνήσεις και τα μεγάλα λόγια, βλέπουμε στον πιο κρυφό καθρέφτη μας πλήρη την αλήθεια της ύπαρξής μας.


Ο καθένας μας ξέρει πολύ καλά. Τι θα ακούσει, τι θα πιστέψει και τι θα επιλέξει τελικά να κάνει. Μακάρι η Δευτέρα να μας βρει με τη συνείδησή μας ήσυχη.


Κι επειδή έχω καιρό να γράψω τόσο δομημένο κείμενο στο μπλογκ, κι επειδή έχω πλήρη συνείδηση της μελοδραματικότητας και του διδακτισμού του, να ομολογήσω πως αυτά τα γράφω πρώτα-πρώτα για μένα. Μπας και πειστώ να πιστέψω.



ΥΓ Έχουμε και Μικροαστές. Που ασχολούνται με το σεξ, φυσικά. Μνήσθητί μου, κύριε, με τι θέλατε να ασχολούνται, με τις εκλογές;

7 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Μου αρέσεις όταν γράφεις σοβαρά....
για αυτό θα προσθέσω με ύφος ανάλογο και σοβαρό...
(κοιτάζοντας και λίγο λοξά.. για μυστήριο)
πως... ο Χέγκελ είπε ότι η κατάκτηση της αυτοσυνειδησίας μπορεί να γίνει μόνο από ενεργητικά υποκείμενα που μετασχηματίζουν τον κόσμο με την επίγνωση του διαλεκτικού, υποκειμενικού και ιστορικού χαρακτήρα κάθε γνώσης, συμβάλλοντας έτσι στην πρόοδο της ελευθερίας.

Γιατί τα φαινόμενα απατούν... όσο και οι αυθεντίες με τις "απαραίτητες" και "μοναδικές" λύσεις..

Τώρα ρίχνω ένα χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα για να μην ξενερώσουμε τελείως....

:-))))

apos είπε...

ίσως θα βόηθαγε για όλους εμάς τους βολεμένους να βάλουν έναν καθρέφτη μέσα στο παραβάν...

Spy είπε...

Κάνει και κρύο και δε μπορώ να πάω στην παραλία ρε γαμώτο...

u-hoo / gianniskafatos είπε...

χωρις να παρεξηγηθώ, διάβαζα και διάβαζα και διάβαζα και περιμενα να δω που θα σκάσει η ανατροπή. Τελικώς ανατροπή δεν υπήρχε!
Καλό βόλι, να κάθε φορά που πάω να το γράψω μου βγαίνει με -η (βολή) ξέρεις γιατί? Γιατί έχει εντυπωθεί μέσα μου, βαθιά, ότι ψηφίζουμε εμείς για τη ... βολή τους!!!
θα το κάνω βεβαίως και αυτή την κυριακή, είναι άλλωστε η μονη φορά κάθε 2,3,4 χρόνια (έτσι που έχουμε γίνει με τις πρόωρες μας έχουν κάνει να αισθανόμαστε πιο σπουδαίοι ...)έχω τη χαρά να ψηφίζω!!!
;)

wilma είπε...

Εγω λέω καλύτερα να πάρω τον καθρέφτη της μητριάς της Χιονάτης.
Καλύτερα να μάθω ποιος είναι ο πιο όμορφος διότι εδώ που φτάσαμε πιο χρήσιμος θα μας φανεί. :Ρ

ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Προσφιλεστάτη ασθενή μου εάν τώ όντι ένας καθρέφτης έλυνε,τόσο απλά,τό θέμα τί αντικείμενο θά είχε ή, κατά τά άλλα σιχαμενοτάτη, τάξις τών τρωκτικών? Αυτοί βλέπεις τρέφονται μέ τό είναι μας καί όχι μέ τό βλέπεσθαι....
Θέλω νά πιστεύω ότι η κυριακή πού πλησιάζει μπορεί νά εξελιχθεί κατά τό μάλλον ή ήττον σέ ένα βατερλώ τού συστήματος. Βλέπεις ασθενή μου ή έπαρση τού, επί αρκετές φορές, νικητή δέν τού επιτρέπει νά δεί αυτό πού κουβαλάμε πολύ πολύ βαθειά μέσα μας καί πού όταν εκτοξευθεί μαζικά μπορεί νά ισοπεδώσει χώρες ολόκληρες καί νά θεμελιώσει νέα πρότυπα τού είσθε καί τού βλέπεσθαι..
Άς τό εκμεταλευθούμε τήν κυριακή πού έρχεται καί ίσως νά ελαφρώσει ή συνείδηση μας γιά τίς παρελθούσες καί μέλλουσες πράξεις μας.
ΥΓ. Βεβαίως συνιστώ τρίς ημερησίως
τήν λήψιν τών θαυματουργών "synidisiokef" καί "eglogofort".

elf είπε...

Κάλλιο αργά παρά ποτέ - αυτές τις μέρες είμαι λίγο νοσοκόμαμ τους έχουν τσακίσει οι ιώσεις, ο γιος μου μόνο έχει 6!

Λοιπόν, καταλαβαινόμαστε. Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Σας καληνυχτώ, σας φιλώ και τα σπουδαία από Δευτέρα!

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.