Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Πού είμαι και πού είμαι!

(Το ξωτικό σε ασκήσεις ισορροπίας,
στα μαγικά δάση της Μακεδονίας)


Να, εδώ είμαι, βρε. Δηλαδή πια στην Αθήνα. Απλώς αυτή η περίοδος του χρόνου είναι η μοναδική που έχω πραγματικά πολλή δουλειά. Θα έχω μέχρι τον Μάη, αλλά ως τις γιορτές θα έχει μπει σε ρέγουλα κι εγώ θα επιστρέψω στη συνηθισμένη μου τεμπέλικη ρουτίνα.

Περνάω και την κλασική μου φθινοπωρινή κρίση αυτογνωσίας – κάθε μα κάθε χρόνο τέτοιον καιρό αρχίζω τα ποια είμαι και πού πάω. Και κάθε χρόνο καταλήγω στα ίδια. Και τα μισώ αυτά που είμαι και που κάνω. Και κυρίως που ΔΕΝ κάνω. Κι αποφασίζω να τα αλλάξω. Και του χρόνου ξανά μανά.

Όπως λέει κι ο συγγραφέας: «Όταν έχεις υπερβολικά πολύ κόσμο γύρω σου, μπερδεύεσαι. Κι αρχίζεις να γίνεσαι μπαλάκι ανάμεσα σε αυτό που πρέπει και σ’ αυτό που γίνεται και σ’ αυτό που θέλεις. Κι ανάμεσα σ’ αυτό που δεν πρέπει, αυτό που δεν γίνεται κι αυτό που δεν θέλεις.»

Ξαναδιαβάστε το μία.

(Η βρόμικη τριλογία της Αβάνας, Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, εκδ. Μεταίχμιο. Μην το επιχειρήσετε τώρα. Περιγράφει μια Κούβα βυθισμένη στη μιζέρια, τη φτώχεια, το έγκλημα και τα σκατά. Γεμάτη λούμπεν άντρες και γυναίκες πρόθυμους να κάνουν τα ΠΑΝΤΑ για λίγα πέσος. Μπορεί να είναι έτσι, πιθανότατα έτσι ήταν, τουλάχιστον τότε στις αρχές της δεκαετίας του '90 που το νησί πέρασε το χειρότερο λιμό της ιστορίας του. Αλλά εγώ, που διαβάζω πια μόνο το βράδυ στο κρεβάτι, μετά δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Μαύρη στενοχώρια. Αφήστε το για όταν ξαναμεγαλώσουν οι μέρες κι οι αντοχές).

Κι εγώ έγραφα τέτοια εποχή το 2004: «Δεν είμαι καλός άνθρωπος. Το ξέρω από τότε που ήμουν παιδί. Είμαι σκληρή με τους άλλους, επικριτική, δεσποτική, θέλω να γίνεται πάντα το δικό μου αφού πάντα έχω δίκιο, δεν ξέρω να ‘μαι τρυφερή, ξεχνιέμαι, φταίω ή είναι που φοβάμαι μην τρελαθώ; Γιατί το φοβάμαι. Πως αν αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο θα με κλείσουν σε ίδρυμα. Δεν πα να γαμηθεί, αν με πιάσουν ας με κλείσουν».

Το καλό είναι πως παραμένω γρήγορη. Και ευέλικτη. Δεν παίζει να με πιάσουν. Αλλά δεν είναι φρίκη να παραπονιέμαι είκοσι χρόνια για τα ίδια πράγματα; Δεν πρέπει ν’ αλλάξω ρεπερτόριο λέτε; Θα σας πω του χρόνου τέτοια εποχή.

Εντωμεταξύ, ο κύριος Μανόλης Πασχαλίδης ανακάλυψε το μπλογκ μου κι έτσι ανακάλυψα κι εγώ το δικό του. Είναι 31 χρόνων, Θεσσαλονικιός και μουσικός. Μπείτε στο http://www.myspace.com/dyoband και ακούστε τα τραγούδια του γκρουπ του. Εμένα, λόγω πρότερων ακουσμάτων φαντάζομαι, μου άρεσαν περισσότερο τα Dreams και Fake life. Για πείτε κι εσείς.

Και μη γκρινιάζετε που εξαφανίζομαι. Το παίρνω απάνω μου και φουσκώνω σαν κοκόρι.


Edit

Μετά από απαίτηση χιλιάδων τηλεθεατών, δηλ. του Ιρλανδού, και για να νιώσει κι ο chmarni λίγο πως είναι στην πατρίδα του, ιδού τα μαγικά τοπία:











31 σχόλια:

Rizobreaker είπε...

Χαιρόμαστε που είσαι καλά!!!!!!!
Με την ησυχία σου να επανέλθεις στους ρυθμούς σου! :-)

kikop80 είπε...

Α! Εσύ είσαι πάλι?
ΠμΦ!
Τι έγινε?
Πως πάει?
(ύφος ζνομπ)

Εδώ που τα λέμε πάλι καλά που δεν έβαλες φωτογραφία από μαγικέα ακτές με μπικίνια και τέτοια!

Άντε να δουλεύουμε και λίγοοοοοο!!!!

ΧΕΧΕΧ!!!
Καλημέραααα!!!

tantoguanto είπε...

Χαιρομαι που ανθρωποι σαν εσενα υπαρχουν ακομη!!!Παντα φοβομουν να εκφαστω οπως πραγματικα νοιωθω... τρελλα???Λες να με κλεισουν αν το κανω???Ανασκοπεισεις,αναδρομες κανω συχνα!!!τα χαλια μου που δε διορθωνοντε τα βλεπω καθαρα!!!Γιατι αραγε τα θελω πολλες φορες δε πανε με τα πρεπει???Μηπως το βορειοελλαδιτικο αιμα παιζει??? Καλο ξεμπερδεμα!!!

aKanonisti είπε...

Ασε τα σάπια....
Δεν κοιμόσουν από την στεναχώρια???
Η γιατί είχε και ορισμένα υπέροχα γαμήσια????
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα
Διευκρίνησε τοοοοοοοοοο άτιμη...
Μετά την ντολμαδοιστορία σου... σε έχω πάρει από φόβοοοοοοοοο
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Υπέροχη η φωτό.... πρέπει να περασες υπέροχα... γιατι το χαμόγελο σου λάμπειιιιι
και αναδεικνύει το ταλέντο σου στις πολύπλοκες ακροβατικές στάσεις.......
(άτιμηηηηηηηηηηη)

Καλώς ήρθεςςςςςςςς λέμε....

Laplace είπε...

ωραια φωτο!
αντε να επανελθεις σιγα σιγα...
θα τον ακουσω τον μανολη..
καλο πσκ

Madame Bovary είπε...

καλώς το κορίτσι-λάστιχο! με μπέρδεψε αυτό το ποστ, δεν ξέρω γιατί. και έχω και αριθμητική ανάλυση σε λίγο, όμορφα. φιλιά ξωτικάκι.

elf είπε...

@ Rizobreaker: Κι εγώ! Ευχαριστώ. Ωραίο το ποστ με την πορεία και τον τυφλό παππού. Το καταχάρηκα.


@ Kikop80: Απο μέσα φοράω μπικίνι και αντηλιακό. Το μπουφάν και η αρβύλα προστέθηκαν για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Στην πραγματικότητα ήμουν στην Τζαμάικα. Όπως πάντα, άλλωστε. Φιλιά!!!

elf είπε...

@ tantoguanto: Καλώς ήρθες!
Σε μένα παίζει μάλλον βορειοελλαδίτικος αέρας γιατί δεν είμαι απ' τα μέρη σου - πολύ χαμηλά στην Πελοπόννησο, αντιθέτως. Αλλά η τρέλα δεν γνωρίζει σύνορα, αγαπητέ. Συνέχισε έτσι, μας βλέπω στον ίδιο θάλαμο!


@ aKanonisti: Δεν ντρέπεσαι, βρε; Κάνω εγώ τέτοια πράγματα; Πάντως αν πηδιούνται τόσο και έτσι στην Κούβα και η επανάσταση κρατάει αισίως τόσα χρόνια, μάλλον βρήκαμε τι πήγε στραβά στην ΕΣΣΔ! Αγάντα, συντρόφισσα, για το καλό του σοσιαλισμού, σου λέω!

elf είπε...

@ laplace78: Ήθελα να βάλω μια φώτο με το δάσος στα 3-5 Πηγάδια, αλλά τελικά προτιμώ τη φάτσα μου από το φθινόπωρο. Καλό ΣΚ κι εσύ, ρομπότ μου!


@ Madame Bovary: Μπα, με το σχόλιο που έγραψα στο δικό σου ποστ θα ξεμπερδευτείς. Κι εγώ αριθμητική ανάλυση έχω, μου φαίνεται. Μήπως σου βρίσκεται κανένα λυσάρι; Φιλιά, κουκλί!

irlandos είπε...

Καλά όλα αυτά, αλλά φωτογραφίες από την πολυήμερη εκδρομή δεν είδαμε ...
Τί δηλαδή, θα την βγάλουμε σχεδόν "ξεροσφύρι" με μία φωτό με "ακροβασίες επί δένδρου" ??
Για κάνε κάτι σε παρακαλώ, να δούμε και κανα τοπίο από κείνα τα βορεινά !

Φιλικά,
Ιρλανδός

tantoguanto είπε...

Ούτε εγώ είμαι απο τα βόρεια της χώρας απλά αγαπώ πολύ την θεσσαλονίκη.Στον ίδιο θάλαμο ;νομίζω θα περνάμε τζάμι!
Καλό Π.Σ.Κ.

chmarni είπε...

Από ότι καταλαβαίνω από τη Φώτο πήγες προς τα μέρη μου. Η συγκεκριμένη φωτογραφία έχω την αίσθηση ότι είναι από τον Άγιο Νικόλαο Νάουσας. Χρόνια τώρα λέω εδώ (στους Αθηναίους δηλαδή) ότι η δυτική Μακεδονία κρύβει εκπληκτικές ομορφιές. Μακάρι να μπορούσα και εγώ να ανέβω, που έχω να πάω από το Πάσχα και οι δικοί μου έχουν κάνε μαύρα μάτια να με δουν. Anyway…

fpboy είπε...

A,ναι ? που εξαφανιστηκές ρε' συ ? χιχι.

Christina Noe είπε...

Κοριτσάκι μου όμορφο, γύρισες? Πως τα πέρασες?
Καλή επανένταξη στα πάτρια και γνώριμα εδάφη!!!
ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΜΙΚΡΟΑΣΤΕΣ?????????????
Φιλιά πολλά!!

island είπε...

Και επέστρεψες, και έχεις κουράγιο για πολλή δουλειά, και ανεβάσεις τα άπαντα των αναρριχήσεων στα δέντρα, και ψάχνεσαι; Θέλω λίγο από την ενέργειά σου. Πληρώνω όσο όσο. Εν ανάγκη σου ξαναδίνω πίσω το παπούτσι της προηγούμενης ανάρτησης και το ξαναγοράζω τα διπλά.

Mara Lisha είπε...

Καιρός ήταν! :)
Τέλεια η photo, ελπίζω καλή μου να είσαι πάντα τόσο χαρούμενη όπως στην photo!
Εντωμεταξύ είσαι μια κούκλα. Τα βουνά της Μακεδονίας σ’ ωφέλησαν.
Φιλιά

manolis paschalidis είπε...

Μεγάλη κουβέντα είπες...Μισω αυτά πυ κυρίως δεν κάνω...Είναι μια αλήθεια,κι όλο λες από εδώ και στο εξής θα κάνω...αλλά πάλι ΔΕΝ..
Η αννοσοροπία της ανθρώπινης ανασφάλειας...Ενιγουέι..
Άντε και καλό μας Σ/Κ


Πι.Ες: Ευχαριστώ για την ακρόαση

elf είπε...

@ irlandos: Η επιθυμία σας διαταγή! Λες και δεν αρκούσε η αφεντομουτσουνάρα μου σε ασκήσεις επί δένδρου!


@tantoguanto: Κι εγώ την αγαπώ. Καλή Κυριακή!

elf είπε...

@ chmarni: Είναι απίστευτο που το κατάλαβες από ένα δέντρο! Πήγα στον Άγιο Νικόλαο, έμενα στο Νησί Μαργαρίτας κι ενθουσιάστηκα με την περιοχή. Δεν είχα ξαναπάει. Και απορώ γιατί. Είσαι τυχερός που γεννήθηκες και μεγάλωσες μέσα στην ομορφιά. Άντε, πήγαινε καμιά βόλτα.


@ fpboy: Άντε βρε κι εσύ! Καλή Κυριακή!!!

elf είπε...

@ christina noe: Μικρή μου, γύρισα που λέει ο λόγος. Πάμε για κανένα καφεδάκι; Πού βρίσκεσαι;


@ island: Αγαπημένε μου, το γοβάκι ήταν της Σταχτοπούτας και πουλήθηκε ανεπιστρεπτί. Η τιμή ήταν λίγο χαμηλή, αλλά το εναλλακτικό κέρδος μεγάλο. Ενέργεια μπορεί να μου λείπει ακόμα, αλλά Σταχτοπούτες τέλος. Έρχεται η Μήδεια. Κι όποιος μου κάνει μαγκιές θα τις πληρώνει (ό,τι να 'ναι απάντηση σχολίου, έτσι;)

elf είπε...

@ Mara Lisha: Μια κούκλα ναι, αλλά αν έμενα μερικές μέρες ακόμα θα γυρνούσα δύο κούκλες. Το τι έτρωγα στη φύση δεν περιγράφεται! Κοιμόμουν και ξυπνούσα με το μυαλό μου στο φαί! Φιλιά και σε σένα. Ο επόμενος στόχος μου είναι τα δικά σου μέρη.


@ manolis paschalidis: Ένιγουέι δεν θα πει τίποτα! Η ανασφάλεια, μπορώ να γράψω διδακτορικό πάνω στο θέμα. Αλλά δε μασάμε. Μασάμε; Και μη με ευχαριστείς, η ευχαρίστηση ήταν όλη δική μου.

Leviathan είπε...

kalimera!!iperoxes oi fotos!!!!kai mia xara se vrisko sti proti foto!!:)

Mara Lisha είπε...

Εννοείτε πως όταν έρθεις θα βρεθούμε!! :)

irlandos είπε...

Οι χιλιάδες "τηλεθεατές" εκφράζουν τις θερμές ευχαριστίες τους. Είναι όντως μαγευτικά τα τοπία της Μακεδονίας.

Φιλικά,

Ιρλανδοί (μιλιούνια λέμε)

Spy είπε...

Αυτές οι φθινοπωρινές "καταδύσεις" πολύ μου αρέσουν. Επαναπροσδιορισμός μετά μπόρας και κίτρινων φύλλων.

Παρακαλώ να σκεφτείτε πως υπάρχουν και ανυπόμονοι αναγνώστες που δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι του χρόνου για τις απαντήσεις. Κάτι σε φέτος, δεν έχουμε;

beth είπε...

γεια σου ρε ελενη!
πολυ χαιρομαι τωρα που γυρισες.
αντε λαου λαου μπες στους ρυθμους σου, αν και αυτο το λες απο τοτε που σε βρηκα.

Τα δαση μας ειναι υπεροχα εδω πανω στη μακεδονια
!!
Το βιβλιο που λες δε θελω να το διαβασω, φχαριστω.

Που ακριβως ησουν στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ?

elf είπε...

@ Leviathan: Μα, μια χαρά είμαι. Γιατί, είχες άλλες πληροφορίες; Καλό βράδυ Λεβιάθαν, με τις υπέροχες μουσικές.


@ Mara Lisha: Εννοείται!! Κι εσύ το ίδιο, αν κατέβεις εδώ, έτσι;


@ irlandoi: Είναι, ιρλανδέ μου. Κι ακόμα αντέχουν - είναι οργανωμένα χωρίς να σε εκνευρίζει ο "υπερβολικός" επαγγελματισμός. Στο προτείνω, θα σ' αρέσει.

elf είπε...

@ Spy: Ήμουνα σίγουρη πως, ειδικά εσάς, θα σας αρέσουν. Ομοιοπαθής, λέω. Δεν ξέρω για τις απαντήσεις, το σκέφτομαι. Φοβάμαι πως δεν θα μας ενθουσιάσουν. Φιλιά.


@ beth: Εσύ, μικρό μου, θα φας καμιά φάπα, που λέω και στον γιο μου. Πολύ με μπριζώνεις. (Καλά μου κάνεις!)
Ήμουνα στον Άγιο Νικόλαο στη Νάουσα. Οι φωτος είναι από κει και από τα 3-5 Πηγάδια. Έχεις πάει;

βιολιστης στη στεγη είπε...

Καλώς ήρθες Ελφάκι μου! Τί πάει να πεί, "ποιά είμαι, πού πάω"; Είσαι η elf που πάει παντού, και που μας ταξιδεύει με τις φωτογραφίες της κι' εμείς ζηλεύουμε...Οσο για το "τί έκανα, τί δεν έκανα" εγώ πιστεύω ότι τη μέρα που δεν θα υπάρχει τίποτα για να μετανιώσουμε και τίποτα που να μην έχουμε κάνει, τότε μάλλον θάχουμε αρχίσει να πεθαίνουμε...
Ζήτω τα υπαρξιακά μας λοιπόν!

beth είπε...

:)
έχω πάει βέβαια και είναι όντως πολύ έμορφα και ήσυχα

giannis είπε...

tha se misiso gia tis foto
teleies

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.