Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008
Όπου την παρακολουθούμε να εξαφανίζεται (μέρος 2ον)
Έγραφες τότε:
"Θα ξαπλώνουμε στην παραλία τη νύχτα και θα τραγουδάμε στ’ αστέρια που θα πέφτουν, χωρίς να κάνουμε ευχές γιατί θα ‘χουμε εκπληρώσει μόνοι μας όλα μας τα όνειρα και τις επιθυμίες. Και θ’ αποχτήσουμε παιδιά όμορφα και γερά, παιδιά της αγάπης."
Κι έπειτα οι ευχές τελειώσαν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
ΜΜμμ! Τελειώνουν ποτέ οι ευχές; Μην ακούω ανοησίες!
Γιατί τόση απαισιοδοξία απόψε;
Πάντως το τραγούδι πολύ τρυφερό.. αν και θλιμμένο!
Καλή εβδομάδα!
Οι συγκεκριμένες ευχές τελειώσαν...
Μετά πηγαίνουμε γι' άλλα. Ετσι δεν είναι Ελφάκι;
Τα ευχολόγια όντως τελείωσαν...λίγο πριν πέσει ο ουρανός στην κεφάλα μας ! Πολλά ανεχτήκαμε κι άλλα τόσα μας ανέχτηκαν....
Τέλος τα λόγια...ώρα για πράξεις. Αφαίρεση των μείον , πρόσθεση των σύν ,πολλαπλασιασμός....για να γίνουμε πολλοί οι όποιοι και όσο και όσοι......
Καλό Σαββατοκύριακο elfoula !
Η ελπίδα για νέες ευχές, πεθαίνει τελευταία!!!
Καλό Σ/Κ :)))
Έγω θέλω ένα ξύλινο τρενάκι για τα Χριστούγεννα!
:(
καταπληκτικη ελένη, καταπληκτικός στάθης δρογώσης.
"και όμως σ'αγαπαω και είμαι ακόμα εδω.. περάσαν οι μέρες"
ε αμα σου συμβαίνουν αυτά είσαι τυχερό κορίτσι.
Τελειώσαν οι ευχές γιατί δεν είχαν λόγο ύπαρξης μετά.
Πες μου για τον τίτλο
Οι ευχές δεν τελειώνουν..
Μόνο οι ανάγκη για να τις δώσεις...
Γιατί;
Πραγματοποιήθηκαν;
πάμε για άλλα δηλαδή ?
Καλημέρα ξωτικό μου. Απουσίασα αρκετές μέρες και σου ζητώ συγνώμη. Έστειλα το pc για ανακύκλωση, ενώ συγχρόνως άτομα από το περιβάλλον μου περνούν δύσκολες στιγμές και η παρουσία μου πρέπει να είναι έμπρακτη και όχι απλώς αισθητή.
Δεν ξέρω αν οι ευχές μου στέρεψαν, ή πίστη μου όμως για ένα καλύτερο ξημέρωμα είναι οδηγός μου. Σου στέλνω την αγάπη μου.
@ everybody: Καλημέρα σε όλους! Έχω τρεις μέρες να μπω στο μπλογκ και σήμερα το πρωί χάρηκα πάααρα πολύ που σας βρήκα όλους μαζεμένους και καλά. Δούλευα το ΣΚ, έχω και τους άντρες μου - που ο μικρός θέλει βόλτες και ο μεγάλος βόλτες, επίσης - κι έχω μπλέξει λίγο. Όμορφα, όμως. Δεν παραπονιέμαι!
Μ' αρέσει που σε κάθε ποστ ο καθένας καταλαβαίνει τα δικά του και σχολιάζει ανάλογα. Έτσι κάνω κι εγώ, άλλωστε. Ελπίζω από αύριο μεθαύριο να στρώσουν τα πράγματα και νε έρθω να σας διαβάσω. Σας πεθύμησα!
Ειδικά για το Μαραλισάκι:
Κοριτσάκι μου, μη ζητάς συγνώμη. Μόνο βοήθεια και συμπαράσταση αν θες. Όση μπορείς να έχεις, με τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν. Όλες οι δικές μου ευχές για το καλύτερο ξημέρωμά μας.
Δημοσίευση σχολίου