Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

Να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή. Σοβαρά μιλάω.

Όχι ότι ξεμπέρδεψα με τις καλοκαιρινές εμμονές μου, μνήσθητί μου κύριε…κύριε…(μου διαφεύγει το όνομά του), αλλά σήμερα το πρωί ξύπνησα σαν τον Ιανό: το μισό πρόσωπο χαμογελαστό και το υπόλοιπο μ’ ένα σιχτίρισμα άσ’ τα να πάνε. Και καθώς χουζούρευα, αποφεύγοντας να σηκωθώ και ν’ αντιμετωπίσω την πραγματικότητα, έβαζα νοερά τις λέξεις στη σειρά για το ποστ που σκόπευα να ανεβάσω.

Να σας πω τα βάσανα και τις χαρές μου, να βγούνε από μέσα μου, να μου σχολιάσετε, να σας απαντήσω και τελικά να καταλήξουμε από κοινού σ’ ένα χρήσιμο συμπέρασμα. Όπως κάνω με τους φίλους μου.

Κι έπειτα σκέφτηκα πως αυτό το μπλογκ το διαβάζουν, ξέρω ‘γω, 50 (;) άνθρωποι την ημέρα. Από τους οποίους γνωρίζω γύρω στους πέντε. Οι υπόλοιποι τι χρωστάνε και με ποιο δικαίωμα θα μάθουν τα προσωπικά μου;

Τη Mara Lisha την είχα βρει από τη Wilma που την είχε βρει δεν ξέρω από πού. Την πρώτη φορά που μπήκα στο μπλογκ της (http://hablado.wordpress.com/) διάβασα όλα τα κείμενά της μονορούφι σαν χαζή. Είναι ένας απ’ τους ανθρώπους που δεν γνωρίζω. Όμως, χειρίζεται την ελληνική γλώσσα μ’ έναν τρόπο τόσο ευγενικό που με συγκινεί πάντα. Κι έχει την ικανότητα να εκφράζει με επιχειρήματα και δομή αυτά που στο δικό μου μυαλό υπάρχουν ως ανακατωμένοι συναισθηματισμοί.

Έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό να φιλοξενεί τις Κυριακές πράγματα από «φίλους» της. Ή φίλους της. Μου ζήτησε, λοιπόν, να μοιραστώ κάτι δικό μου με τους αναγνώστες της. Της έστειλα μια – αντικειμενικά – μαλακία, που όμως γουστάρω γιατί γράφτηκε σε μια εποχή πολύ αντιπροσωπευτική για μένα και κατέληξε μέσα στα χρόνια να με αντιπροσωπεύει όλες τις εποχές. Και μου ‘γραψε πίσω έναν πρόλογο που μ’ έκανε να κοκκινίσω και να σκεφτώ πολύ.

Το Σάββατο, επίσης, είχα πάει στο σπίτι μιας οικογένειας που αγαπώ. Κατά τις 11.30 σηκώθηκα να φύγω, μου είπαν «πού πας, γιατί δεν κάθεσαι ακόμα λίγο» και τους απάντησα πως έχω ραντεβού με κάτι κολλητούς μου.

Την Christina Noe, τον giannis και τον news on the rocks. Τους έχω συναντήσει συνολικά τρεις φορές. Όμως, είπα αλήθεια, είναι κολλητοί μου. Κάθε πρωί που ξυπνάω, μαζί με τον καφέ μου, επισκέπτομαι τα μέρη τους. Διαβάζω τις απόψεις τους και ιχνηλατώ τη διάθεσή τους. Γιατί πραγματικά νοιάζομαι.

Η Christina είχε γενέθλια και μας κάλεσε μαζί με τους φίλους της από την «πραγματική» της ζωή να το γιορτάσουμε παρέα. Το γιορτάσαμε, indeed, όλοι μαζί. Και τραγουδήσαμε και χορέψαμε και τσιρίξαμε, για να μη λένε πως οι μπλόγκερς είναι ξενέρωτοι!

Αλλά κατά τις 4.00 το πρωί, όταν οι με-σάρκα-και-οστά φίλοι είχαν πια φύγει, κατεβήκαμε εμείς οι «ψηφιακοί» στη θάλασσα, αράξαμε στις ξαπλώστρες και μείναμε να χαζογελάμε και να κουβεντιάζουμε σαν κολλητοί. Όχι τις ιντερνετικές μας ανησυχίες. Τα αληθινά μας θέματα.

Συμπέρασμα: Ξαφνικά απόκτησα καινούριους φίλους. Δεν ξέρω πως μοιάζουν στην όψη. Ξέρω, όμως, τις λαχτάρες σας και τις απόψεις σας επί παντός του επιστητού. Συμπάσχω, συμφωνώ, διαφωνώ ή θέλω να σας βαρέσω. Έτσι δεν είναι οι φίλοι;

ΥΓ. Είχα να πάω σε κλαμπ στην παραλία γύρω στα 250 χρόνια. Παρόλα αυτά χόρεψα ενθουσιωδώς όλα τα ντίσκο-γκιράπικα που σνόμπαρα μετά βδελυγμίας στην εποχή τους και κουνήθηκα αμήχανα στα ελληνικά ποπ, από τα οποία δεν είχα ξανακούσει ούτε ένα. Το μόνο με το οποίο ενθουσιάστηκα και ξεβιδώθηκα ήταν αυτό. Μπέσα, σας μιλάω!

Καθώς, όμως, στο συγκεκριμένο κατά βάση κυνικό μπλογκ δεν μπορεί να ακουστεί στίχος που λέει «Πες το μου ξανά ότι μ’ αγαπάς, αγκαλιά στ’ αστέρια να με πας», άσε που ο dr.Seeng θα μου κόψει την ψηφιακή καλημέρα, θα σας βάλω να ακούσετε ένα άλλο.

Αφιερωμένο, λοιπόν, σε όλους σας. Φίλοι μου. Μα ειδικά στο Χριστινάκι, που έκλεισε επιτυχώς τα …(δε μαρτυράω). Να ‘σαι πάντα καλά, μικρή μου, εκεί στην αλάνα σου να μας εμπνέεις!

Υπόγεια Ρεύματα Ασημένια Σφήκα





25 σχόλια:

Laplace είπε...

kalhmera elf..
na xairesai thn xristina..
poly omorfo olo to peristatiko..
maresoun aytes oi synanthseis..
naste kala na synantiosaste
filia

dr.SeenG είπε...

"Αλλά κατά τις 4.00 το πρωί κατεβήκαμε εμείς οι «ψηφιακοί» στη θάλασσα, αράξαμε στις ξαπλώστρες και μείναμε να χαζογελάμε και να κουβεντιάζουμε σαν κολλητοί."!!!
Τι τέλεια στιγμή!
Ξέρεις γιατί είναι ωραίοι οι φίλοι από το blogging? Γιατί εκτός από το γεγονός πως του γνώρισες λόγω κάποιων κοινών ανησυχιών, δεν τους έχεις γνωρίσει σε κάποιο site γνωριμιών όπου μπαίνουν άνθρωποι για e-προξενιά.
Όσο για το άλλο... το τελευταίο... τελικά έβαλες και λινκ για το "τραγούδι" κι έγραψες δύο στίχους... Και ξεβιδώθηκες απο πάνω! Και το λες με περίσσιο θράσσος!! Και καμαρώνεις γι'αυτό!!!

Μέρα....

(αλλά πολλά πολλά φιλιά!)

scarface είπε...

Ωραία, μια χαρά σε κόβω.

Ο "επαναπατρισμός" σου μετά τις διακοπές είναι σε καλό δρόμο.

Μουσικά παρεκλίνεις βέβαια, αλλά καλοκαίρι είναι, i forgive you.

wilma είπε...

Γεια σου Λενάκι! κι εγώ αυτό σκέφτομαι: είναι ωραία που βρήκαμε νέους φίλους με τους οποίους δεν μας έφερε κοντά κάποια σύμβαση αλλά το χούι μας να πούμε πέντε πράγματα. (ειδικά εμείς διακόσια πέντε, αλλά τέλος πάντων). Ευχές κι από εμένα για τη Χριστίνα. Έχουμε μια πρόβα να κανονίσουμε!

elf είπε...

@ laplace78: Ευχαριστώ για τις ευχές, μαγικό ρομπότ μου, να τη χαιρόμαστε όλοι!

Δεν ξέρω αν έχεις καταλάβει τι γίνεται τελευταία, αλλά προσπαθούμε να οργανώσουμε μια φθινοπωρινή μπλογκομάζωξη - η γειτονιά μας, όχι η κουτσή Μαρία, βέβαια. Θα σε ενημερώσω αν τα καταφέρουμε (γιατί έχουμε μαζευτεί όλοι οι "οργανωτικοί"!). Καλή σου βδομάδα.


@ dr.Seeng: Γιατρέ μου, σε προειδοποίησα και απολογήθηκα προκαταβολικά.

Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί μου αρέσει αυτό το τραγούδι, ίσως πρέπει να κάνουμε καμιά συνεδρία, να ψάξουμε παιδικά τραύματα και σκυλοακούσματα!
Κατά τα άλλα, για το συγκεκριμένο παληκάρι, μοιράζομαι τα αγαστά σου αισθήματα, χαχαχα!!!

Αυτό που λες για τα μπλογκς σε αντιδιαστολή με τα τσατς γνωριμιών, το διάβασα και κάπου αλλού και συμφωνώ απόλυτα. Δεν έχω εμπειρία από τα άλλα, μόνο με τα μπλογκς παιδεύομαι, αλλά εδώ μας ενώνει κάτι: η ανάγκη/ψωνάρα να ακουστεί η φωνή μας.
Και συζητάμε επί της ουσίας τις περισσότερες φορές, όχι για να βγούμε ραντεβού.

Τώρα που είπα ραντεβού, έχει παραγίνει αυτή η κουβέντα. Πότε θα κατέβεις Αθήνα;;;;


@ scarface: Θα κάτσω να με συγχωρήσεις αδιαμαρτύρητα γιατί διάβασα ήδη το σημερινό σου ποστ και μπορώ να σου συγχωρήσω από τη μεριά μου τα πάντα, ακόμα και το να κοροιδεύεις τις ποιοτικές μουσικές επιλογές μου!

Δηλαδή, τα Υπόγεια Ρεύματα δεν σου άρεσαν;

Όλοι τον Βέρτη ακούσατε, πουλάκια μου!!


@ wilma: Έχουμε (και να πούμε και πρόβα)!!! Σε περιμένω από λεπτό σε λεπτό... έρχεσαι...να 'σαι...τώρα θα μου χτυπήσεις το κουδούνι...
Τρέχω γιατί θα μου ξυπνήσεις το μωρό!!!

Mara Lisha είπε...

Κόμπλαρα. Δεν ξέρω πως ν’ αρχίσω. Λοιπόν ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις, εσύ και οι υπόλοιποι διαδικτυακοί μου φίλοι.
Η αλήθεια είναι πως γνωρίζω από κοντά, μόνο τον λατρευτό μου Στέφανο (www.epikairo.gr )
Είναι ένας καλός φίλος, με ανησυχίες και ευαισθησίες που σπάνια συναντώ σε ανθρώπους σήμερα. Αυτά που έγραφε στο δικό του blog με άγγιζαν και μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να εκφράσω κι εγώ τις δικές μου απόψεις.
Έτσι κάπως ξεκίνησα το blog.
Αυτό που με εντυπωσιάζει όμως, είναι που συνάντησα στην μικρή πορεία μου στο διαδίκτυο, άτομα όπως εσύ και η «κλίκα» με παρόμοιες ανησυχίες με τις δικές μας. Φίλοι που μπορώ και μοιράζομαι μαζί τους τα εσώψυχα μου χωρίς να κρίνομαι για την ουσία. Ουσιαστικά δεν σας γνωρίζω, άλλα ξέρω τόσα πολλά πράγματα για εσάς που θα σας ξεχώριζα αμέσως.

Ο γιατρός πρέπει να έπαθε ζημιά με το τραγούδι! (όχι γιατί το βάρυνα και θα με πιάσουν τα ζουμιά).
Νομίζω ότι είμαστε πλέον έτοιμοι για ένα group – therapy στον καναπέ του!
Φιλιά

dr.SeenG είπε...

Σε 20-25 μέρες είμαι Αθήνα!!!!!!!!

Spy είπε...

Στον καναπέ σας είπε η γυναίκα, όχι στο σπίτι μας!

Christina Noe είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!Πρέπει να ομολογήσω πως κοκκίνησα κομματάκι αλλά χαίρομαι πάρα πολύ που πέρασες καλά πολυαγαπημένο μου ξωτικό!!Νομίζω κι εγώ πως η θάλασσα ήταν το highlight της βραδιάς!
Κι αν σου πω πως σήμερα καθώς γύριζα απο την δουλειά στο μετρό σκεφτόμουν ακριβώς το ίδιο πράγμα? Καινούργιοι φίλοι που μπορεί να σε ξέρουν λίγο αλλά ήδη σε γνωρίζουν καλά.Και με τις αναποδιές σου και με τις μαύρες σου!Αυτή η απίστευτη αίσθηση οικειότητας είναι μοναδική που άλλοι δεν την αποκτούν ούτε με χρόνια γνωριμίας!Άνθρωποι που πολύ απλά σε κατάλαβαν κι ας μην ήξεραν το πρόσωπο σου!Άσε που ακόμα δεν μας γνώρισες καλά καλά πρέπει και να μας τραπεζώσεις!!χαχαχαχαχαχα!!
Σε φιλώ στα μούτρα γλυκό μου παιδί!!

Wilma και Laplace σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας!

Spy είπε...

Nα πω κι εγώ λοιπόν τη γνώμη μου αν μου επιτρέπετε καλή μου elf, κι ελπίζω να μη μου βγεί τεράστα (σεντόνι που λέμε και στο χωριό μου).

Oι περισσότεροι άνθρωποι συγχέουν πλέον την έννοια "φίλος" με την έννοια "γνωστός". Kι επειδή η ανάγκη για φίλους ποτέ δεν εκλείπει από τον άνθρωπο, έχουν την (σχεδόν) αυτόματη τάση να ονομάζουν φίλο, όποιον γνωστό συναναστραφούν για παραπάνω από δυο φορές.
Eδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Kι έχουν δύο όψεις όπως πάντα. Oι (περισσότεροι) άνθρωποι που γράφουν σε ένα μπλογκ, είναι αν μη τι άλλο, άνθρωποι με μία άλφα επικοινωνιακή ικανότητα, ορισμένοι δε και με ταλέντο (όπως εσείς), άνθρωποι που θέλουν να μιλήσουν, να ακουστούν, να εξωτερικεύσουν, να αποκυρήξουν την εσωστρέφειά τους με λίγα λόγια. Γι αυτό και αποφασίζουν και εκτίθενται. Όταν κάποιος αναγνώστης, τους αναγνωρίσει αυτές τις προθέσεις, επικοινωνεί με αυτόν τον ιδιότυπο τρόπο μαζί του, και σιγά σιγά χτίζεται ένας ωραίος διάλογος. Λιγότερο συχνά (αλλά πάντως συμβαίνει) χτίζεται και μια ωραία φιλία.
Aυτό προϋποθέτει ο γράφων, αλλά και ο αναγνώστης να είναι ειλικρινείς, πράγμα που δεν είναι εύκολο να διαπιστώσεις από την αρχή. Ένα avatar είναι πάντα ένα avatar και τίποτα περισσότερο.
Oι οξυδερκείς άνθρωποι που έχουν την ικανότητα και το ταλέντο, πάντως, καταλαβαίνουν, και αν στο διάβα του χρόνου, η πραγματικότητα δεν διαψεύσει τις προσδοκίες τους, είναι πλέον κερδισμένοι άνθρωποι, διότι χωρίς να πάνε σε κανένα σχολείο ξανά, χωρίς να αλλάξουν δουλειά, χωρίς να πάνε στο στρατό, χωρίς να παραπέσουν σε συνοικέσια, έχουν καταφέρει να βρούν έναν ή και περισσότερους αληθινούς φίλους. Διότι πριν αντιδράσουν τα αισθητήρια όργανά μας, πριν διαπιστώσουμε αν μας αρέσουν τα μαλλιά και τα μάτια του άλλου, αν μας αγγίζει πραγματικά το χέρι του ή απλώς μας ακουμπάει, αν μας αναστατώνει η μυρωδιά του ή αν μας κάνει να αισθανόμαστε ασφάλεια, πριν απ' όλα αυτά, αυτός ο άλλος έχει αγγίξει τη σκέψη μας, τα συναισθήματά μας και ως εκ τούτου και την καρδιά μας.
Σε περίπτωση που τα αισθανθούμε αυτά, ο καθένας μπροστά στο πληκτρολόγιό του και την οθόνη του, σε περίπτωση που χαμογελάσουμε χωρίς να ντραπούμε γιθα μια απάντηση που κάποιος μας έγραωε, ή που δακρύσουμε σιωπηλά και μόνοι μας για κάτι άλλο που διαβάσαμε, τότε έχουμε κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό: το να αισθανθούμε!
Kαι αυτό δεν νομίζω να αλλάξει αν κάποια στιγμή διαπιστώσω ότι εσείς π.χ. είστε λίγο πιο αδύνατη από όσο σας είχα φανταστεί, ή εγώ έχω πιο γκρίζα μαλλιά από όσα εσείς νομίζατε.

Oυφ!

Tα 'πα.

Kαι τώρα που τα 'πα, πότε θα προλάβω εγώ να γράψω το δικό μου ποστ;
E;
Eγώ πότε θα γίνω μάνα;

kikop80 είπε...

Καλησπερούδια ξωτικούλι και παρέα!
Εμένα το μπλόγκινγκ μου θυμίζει επικοινωνία δι' αλληλογραφίας μιας άλλης εποχής, μιας εποχής που δεν προφτάσαμε αλλά την ξέρουμε καλά από τις εικόνες των λέξεων!
Και η λαχτάρα είναι τόση, όση εκείνου που πήρε την απάντηση στο γράμμα που έστειλε 2 μήνες πρίν!
Τέτοια η προσμονή και τώρα!
Μεγάλες και οι τύψεις που οι συνθήκες και εκείνο το σκληρό πλάσμα η Έλλειψη Χρόνου, με απομάκρυναν για λίγο από τη γειτονιά!
Μια γειτονιά που ξεφύτρωσε για να θυμίσει το τότε, όπου καθένας έβγαζε το καρεκλάκι του έξω από την πόρτα του και περίμενε τον διπλανό του, να βγεί κι αυτός για να τα πούνε. Και μετά και ο απέναντι και ο παραδίπλα και ο άλλος και ο παρακάτω, όλοι μαζί μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε, όπως και τώρα στη γειτονιά μας την παλιά, στη γειτονιά μας την καινούργια!
Δε μπορώ άλλο όμως μωρέ............
πέφτω για ύπνο!
ΧΕ!
Καληνύχτα elf και καλό βράδυ σε όλους....

kikop80 είπε...

ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ!!!
ΖΖΖΖΖΖΖ!
ΧΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!
ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ!!!
ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ!!

chmarni είπε...

Elf καλώς ήρθες. Δε λέω καλό χειμώνα γιατί απ' ότι διάβασα το καλοκαίρι έχει και συνέχεια για σένα.
Θα συμφωνήσω στο "με πιο δικαίωμα να μάθουν οι άλλοι τα προσωπικά μου" αλλά θα διαφωνήσω στο "τι χρωστάνε". Οι φίλοι είναι φίλοι, ακόμα και αν είναι Blog φίλοι. Ίσως τελικά αυτή να είναι η μαγεία στην όλη ιστορία με τα Blogs. Το ότι συναντάς ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνείς σε ένα πιο πνευματικό επίπεδο.
Σταματάω γιατί άρχισα πρωινιάτικα την αμπελοφιλοσοφία...

elf είπε...

@ everybody:

Έχω μπλέξει λίγο με κάτι αναπάντεχα και δεν προλαβαίνω, όσο κι αν τρώγομαι. Αυτήν την κουβέντα φιλοδοξούσα να ανοίξω, πάντως.
Σας φιλώ, προσωρινά.

wilma είπε...

@Spy: δεν είχα διαβάσει το εδώ σχόλιο. Με καλύψατε πλήρως

Mara Lisha είπε...

Elf
Αν μπορούμε να βοηθήσουμε ώστε να ξεμπλέξεις πιο εύκολα ειδοποίησε μας!
Ενίοτε κάνουμε και εξυπηρετήσεις!
Φιλιά :)

beth είπε...

μορνινγ μορνινγ
basika de kserw ti na sxoliasw
pali kala ta les..
apla dilwnw pws nai diabasa to post sou.
nai exeis dikio
nai

o BERTHS taksi apla einai ftiagmenos gia xoremata kai kounhmata kai ksefantwmata... to xw xorepsei kai gw ayto.. mia kai 2

kikop80 είπε...

Όλα καλά elf?
έγινε τίποτα?

Spy είπε...

elf μου;
Nα ανησυχήσουμε;

Γράψτε απλώς ένα γειά...

elf είπε...

@ everybody ξανά:

Παιδιά, για κάποιο λόγο τα σχόλιά σας δεν φαίνονται εδώ παρά μόνο στο μέηλ μου που είχα παραμελήσει να τσεκάρω.

Όλα καλά, μην ανησυχείτε, κάτι οικογενειακά "χωσίματα", αυτός που τέλειωσε τις διακοπές του και είναι ξεκούραστος την πληρώνει συνήθως.

Βάλτε ότι έχω και τον σπόρο ολομόναχη, νομίζω πήρατε μια εικόνα!

Θα επανέλθω άμεσα, αύριο μεθαύριο και πάλι χαζοί - μαζί, ήθελα να πω!!!

Σας φιλώ όλους!!!!!

elf είπε...

@ everybody ξανά:

Παιδιά, ΟΛΑ ΚΑΛΑ, μην ανησυχείτε καθόλου. Απλώς έμπλεξα με κάτι οικογενειακά "χωσίματα" - ξέρετε, αυτός που έχει γυρίσει από τις διακοπές και θεωρείται ξεκούραστος είθιστε να αναλαμβάνει την τρεχάλα.

Επίσης, για κάποιον λόγο κάτι συμβαίνει με τα σχόλια: έχω γράψει 3 που δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ και τα τελευταία δικά σας μπορώ να τα δω μόνο στο μέηλ μου, που είχα παραμελήσει λίγο.

Ελπίζω να μην αυτοκαταστραφεί το μπλογκ και σας χάσω όλους!!!

Θα επανέλθω πάραυτα, σε δυο τρεις μέρες και πάλι χαζοί - μαζί ήθελα να πω!!!

Σας φιλώ όλους!!!!!!!!!!!!!!

elf είπε...

@ everybody:

ΟΛΑ ΚΑΛΑ! Έχω γράψει 3 σχόλια που δεν εμφανίστηκαν ποτέ, βρίσκονται μάλλον στον πλανήτη των χαμένων σχολίων.

Μην ανησυχείτε καθόλου, οικογενειακά "χωσίματα" και τρεξίματα, είμαι ολομόναχη στην Αθήνα και πρέπει να τα αναλάβω εγώ.

Επανέρχομαι δριμύτερη εντός των επόμενων δυο τριών ημερών.

Σας φιλώ όλους!!!!!

elf είπε...

@ everybody ξανά:

Παιδιά, για κάποιο λόγο τα σχόλιά σας δεν φαίνονται εδώ παρά μόνο στο μέηλ μου που είχα παραμελήσει να τσεκάρω.

Όλα καλά, μην ανησυχείτε, κάτι οικογενειακά "χωσίματα", αυτός που τέλειωσε τις διακοπές του και είναι ξεκούραστος την πληρώνει συνήθως.

Βάλτε ότι έχω και τον σπόρο ολομόναχη, νομίζω πήρατε μια εικόνα!

Θα επανέλθω άμεσα, αύριο μεθαύριο και πάλι χαζοί - μαζί, ήθελα να πω!!!

Σας φιλώ όλους!!!!!

elf είπε...

Επίσης, για κάποιον λόγο κάτι συμβαίνει με τα σχόλια: έχω γράψει 3 που δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Είν'αυτή η αίσθηση, του "δεν είμαι μόνος", επικοινωνώ, άρα υπάρχω, κάπως έτσι δεν είναι;
Ε, όχι και να νοιώθεις ενοχές με το Βέρτη! Κανείς δε πέθανε απο μικρές δόσεις αντικουλτούρας!

Blog ποικίλης ύλης...

...και μάλλον προβοκατόρικο.