Ίσως ο έρωτας είναι ό,τι βρίσκεται πιο κοντά σ' αυτό που μάθαμε να λέμε Θεό. Σιγά το νέο. Σιγά λέω κι εγώ. Αυτό που εννοώ είναι πως για όλους εμάς τους ένθερμους θιασώτες του Ορθού Λόγου, που πιστεύουμε μόνο αυτά που αντέχουν στην κριτική του Νου, που επιδέχονται έρευνας και απόδειξης - για μας είναι παράξενη η στιγμή που εμπιστευόμαστε τη μεταφυσική του αγγίγματος, της χημείας των σωμάτων. Πώς γίνεται να ερωτεύομαι κάποιον που δεν τον ξέρω; Που δεν εκτιμώ πολλές φορές. Που είναι ανόητος ή φασίστας ή κοινός; Πώς γίνεται να τον θέλω για σύντροφό μου; Κι έπειτα, όταν πια τον διαλέξει η φύση μου, τον στολίζω μ' όλα τα προτερήματα του κόσμου. Είναι ορθολογικό αυτό; Η πίστη στη μοναδικότητά του; Και η πεποίθηση πως είναι το άλλο μου μισό;
Ο τίτλος είναι από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Douglas Coupland, Λιβάνης 1994
Ο πίνακας είναι της Ισμήνης Μπονάτσου, isminibonatsou.blogspot.com
12 σχόλια:
Εμ...δεν έχεις ακούσει καλή μου Elf, πως άλλα λέει το μυαλό, άλλα η καρδιά; Να σε πω... είναι πιο συναρπαστικό όταν ερωτεύεσαι ένα άτομο που είναι "εντελώς ετερώνυμο". Κι αυτό το παιχνίδι εύρεσης προτερημάτων... είναι όμορφο. Η πεποίθηση πως είναι το άλλο σου μισό, έρχεται όταν σκοτωθείς μαζί του. Ο λόγος; Ακόμα για την ύπαρξη πυρηνικών όπλων στο Ιράκ... Απλά να υπάρχει μια αφορμή... :)
Χώρια, που ψάχνοντας τα δικά του προτερήματα, ίσως βρεις και μερικά δικά σου ελλατώματα.
Τι είπα ο φιλόσοφος; Μια ασπιρίνη γρήγορα. Έναν καναπέ :P
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν πως γεννηθήκαμε μισοί κι έτσι ψάχνουμε πάντα το άλλο μισό που μας λείπει..
Ίσως δεν εξηγούνται όλα με εξισώσεις κι αλχημείες,ίσως για κάποιο λόγο ο έρωτας να είναι υπεράνω όλων αυτών!
Είναι αδιαμφησβήτητη πραγματικότητα όμως κι απο τα λίγα πράγματα που κάνουν την ζωή σου να αξίζει...Τώρα το ποιόν εντοπίζουν οι κεραίες μας για να παίξει τον ρόλο του "άλλου μισού" είναι μια άλλη ιστορία....
Φιλιά!!!
Έτσι είναι ο έρωτας, τυφλός, παράλογος. Τι πικρή διαπίστωση όμως, όταν αυτός σβήσει, και βλέπεις τον άλλο αληθινό, απομυθοποιημένο...
Τι όμορφο ποστ, πραγματικά βρήκες τα λόγια που εκφράζουν σκέψεις που έχω κάνει πολλές φορές καλή μου elf.
δεν θα μπορουσα να ερωτευθω ποτε καποια που να ειναι φασιστρια ή ανοητη..
μονο το μυαλο μετραει,αν ειναι φασιστρια,δεν θα μπορουσα ουτε καλημερα να ειχα μαζι της..
ο ερωτας ειναι οτι πιο κοντα στην λογικη μας,ερωτευομαστε αυτον που μεσα μας θεωρουμε λογικο να ερωτευθουμε..καποιες φορες ομως θελουμε να την παραβλεπουμε λογω πχ απογνωσης στηναναζητηση συντροφου
Σκέφτομαι ότι η ιδιότητα του έρωτα να σε κάνει να τα βλέπεις όλα μέσα από καλειδοσκόπιο είναι ίσως το "LSD" που προνόησε η φύση για τους ανθρώπους. Κάπως βρε παιδί μου πρέπει να τη βγάζεις καθαρή. οπότε η καλύτερη λύση για να φτιαχτείς είναι να ερωτευτείς. Φυσικά εφόσον τα βλέπεις όλα όμορφα δεν μπορείς να λειτουργείς ορθολογικά. για αυτό άλλωστε όταν πρέπει να πάρεις σημαντικές αποφάσεις για το υπόλοιπο της ζωής σου πρέπει να έχεις μειώσει ταχύτητα στο λούνα παρκ του έρωτα για να μπορείς να κρίνεις ότι είσαι με το σωστό άνθρωπο. (εξ ου και ο σοφός λαός λέει ότι άλλον ερωτεύεσαι και άλλον παντρεύεσαι). τώρα αν καταφέρεις να τα συνδυάσεις έχεις πιάσει το λαχείο!
Μου κάνεις πλάκα πρωινιάτικα... δεν εξηγείται αλλιώς...! Λοιπόν ρντεβού για καφέ και για μία σωστή συνεδρία...!
Έεεεεεχω να σου ω επί του θέματος πολλάαααααα....! Το ζητουμένο είναι αν αντέχεις να ακούσεις κι άλλα...! ;-)
Μ'αρέσετε! Μόλις μυριστήκατε "έρωτα" μεγαλουργήσατε. Αυτό που ήθελα να μοιραστώ, ο ποιητής, είναι το μεταφυσικό της όλης κατάστασης. Γιατί μετά από αιώνες στη γύρα, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως τα κορμιά μας είναι αυτά που κυβερνάνε στα ερωτικά κι ας υποκρινόμαστε για το "ορθολογικό" των επιλογών μας. Έτσι, έχουμε και λέμε:
@Γιατρέ μου, ως ψυχαναλυτής λογικό να κρύβεις μέσα σου τον φιλόσοφο, μεγάλη κουβέντα είπες, ειλικρινά. Την κρατάω.
@christina μου γλυκιά, σεβασμός στους αρχαίους προγόνους, αλλά ήταν λίγο ιδεαλιστές. Δεν είμαι σίγουρη για τη μοναδικότητα του άλλου μισού, ίσως επειδή θεωρώ πως και το δικό μας λειψό κομμάτι δεν είναι μόνο ένα. Τι λες;
@Bovary - Κι όμως, μικρή μου κυνική, υπάρχουν περιπτώσεις που ο "απόμυθοποιημένος" άλλος έχει μεγαλύτερη γοητεία και ενδιαφέρον από τον μύθο του. Θα δεις...
@Σοφό μαγικό ρομπότ μου, πολύ σίγουρο σε βρίσκω. Για κοίτα πίσω, μπορείς με το χέρι στην καρδιά να ισχυριστείς πως όλες οι ερωτικές επιλογές σου ήταν συνειδητές και ζυγισμένες;
@κυρία Wilma. Μ'αρέσει αυτή η προσέγγιση με τα παραισθησιογόνα, αλλά αν η φύση περιμένει προκοπή από μένα όταν είμαι ερωτευμένη, τα κονόμησε. Ξέρεις εσύ!
@Adomiel, βασίλισσά μου, σου ορκίζομαι πως το κείμενο γράφτηκε προ τηλεφωνήματός μας. Αλλά τι υπαινίσσεσαι; Πρώτη φορά μας συμβαίνει; Περιμένω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, πάντα εδώ για σένα και το ξέρεις.
Eeeee...Nai!!!!Ama to dis mathimatika!!!...xaxaxaxaxa!!!
Dikio exeis!Kai gi'afto kai gia to oti mas kivernane ta kormia mas me dikous tous nomous!!
Filia!
Αν δε με απατά η μνήμη μου, νομίζω πως ο Κοέλιο στη «Μπρίντα» του αναφέρεται στα δύο μισά του ανθρώπινου γένους. Οι ψυχές μας λέει, δημιουργήθηκαν απ’ τον Πλάστη του κόσμου, ως ενιαίες οντότητες κι από ‘κει και μετά συντελείται μια συνεχής μίτωση τους. Ο έρωτας είναι το «κλειδί» που ξεκλειδώνει τα δύο μισά και τα ολοκληρώνει ξανά σε μία ψυχή.
Θα μου πεις, τόσες φορές που διαιρέθηκε η αρχική ψυχή, κάπου υπάρχει κι άλλο ένα μισό, κι άλλο ένα κ.ο.κ. Ίσως αυτός να είναι κι ο λόγος που μπορούμε να ερωτευθούμε περισσότερους από έναν ανθρώπους στη διάρκεια του σύντομου ταξιδιού μας στη ζωή.
Από την άλλη, το ένα μου μισό, στην επόμενη ζωή, μπορεί να λάβει τα προτερήματά μου, ενώ το άλλο, τα ελαττώματά μου. Αν βρεθούν στο διάβα της ζωής, πάω από τώρα στοίχημα, πως δε θα υποφέρουν το ένα τ' άλλο, αλλά είμαι σίγουρη, πως θα αγαπηθούν παράφορα.
Υ.Γ. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια στο blog, ελπίζω να μη σ’ απογοητεύσω και κυρίως, να μη γίνω καταχώρηση στο «Κοτσανολόγιο» http://urlb.org/lhqq του Νίκου Σαραντάκου. :P
Να το πω πιο πεζά? Για όλα φταίνε οι ορμόνες! και αν αυτές χορεύουν, τότε.. και γάιδαρο ερωτεύεσαι! (το ΄πε και ο Σαίξπηρ)
Αλλά από εκεί και πέρα , το παραμύθι μας το φτιάχνουμε εμείς..(και το κρατάμε ψηλά το μπαλονάκι μας!!)
ο dr.seeng μου εγραψε για το μπλοκ σου. Όμορφα έδεσε το έργο μου με τα λογια σου!!
Christina, μέσα είσαι (όπως πάντα!)
Mara lisa καλώς όρισες στην παρέα μας! Το μπλογκ σου είναι από τα πιο καλοφτιαγμένα και πιο καλογραμμένα που έχω επισκεφτεί-και με περιεχόμενο. Όσο για την αναζήτηση του άλλου μισού, αυτό με το ότι μπορούμε να ερωτευθούμε πολλούς ανθρώπους ξαναπέστο! Έχουμε και μικρά παιδιά εδώ και μπορεί να παραδειγματιστούν και να βγουν στους δρόμους αφιονισμένα και έτοιμα για όλα!
Ismini χαίρομαι πάρα πάρα πολύ που σε βρήκα. Η δουλειά σου μου "μίλησε" ακαριαία, εμένα που δεν μπορώ να πω ότι κατέχω τα εικαστικά. Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου. Θα τα πούμε και στα μέρη σου.
elf Μου εκ των υστερων καμια δεν ηταν..
αλλα αν δω κατι τοσο σοβαρο οπως φασιστικές τασεις,απολυτότητα σε αποψεις κλπ, δεν κανω τπτ..
με αυτες δεν κανεις δεσμο,ουτε καφε δεν ειναι να πινεις :P
Δημοσίευση σχολίου