Κι έπειτα
Άρχισες, λέει, να δίνεις τόπο στην οργή.
Να καταπίνεις λέξεις υπέροχες
στα πιο βαθιά έγκατά σου.
Κι εικόνες ανεξάντλητες βίας αγνής
μαζεύονταν αιφνίδια
πίσω από κλειδωμένα βλέφαρα.
Αίμα που έβαφε τους ήδη κόκκινους τοίχους.
Και ήχοι ξεροί από σπασμένα δόντια.
Το πέλμα σου να προσγειώνεται
στο ωραίο του σαγόνι.
Και μια φωτιά ξεκάρφωτη
να σβήνει και να σβήνει
λόγια γλυκά, μελωδικά.
Λόγια παρωχημένα.
Κι ακόμα
Πιο μετά
Να υπονομεύεις την αλήθεια
με καλολογικές υπερβολές.
Ν' ανακαλύπτεις γκρίζες ζώνες
που χρωματίζεις με τα πιο ανοιξιάτικα
χρώματα.
Και ευγένειες
Από τα πιο βαθιά έγκατά σου.
8 σχόλια:
...γιατί δεν ήθελες με τίποτα να σταματήσει αυτή η πλάνη....
(πανέμορφο...)
Καλημέρα!!!!!!!!!!!!
Βίαια όμορφο,
όμορφα βίαιο.
!
εγώ πάλι δεν κατάλαβα τίποτα γαμώτο...
στα διάλα...
g r
Να ήξερες πόσες φορές έχω δώσει τόπο στην οργή, πόσες φορές κατάπια τα λόγια μου. Τώρα όμως διαπιστώνω το ότι οι φορές που μπορεί να το κάνει αυτό ένας άνθρωπος είναι πεπερασμένες και εγώ βρίσκομαι πια κοντά στο όριο…
Να έχεις μία πολύ όμορφη χρονιά !!!
καλά η τελευταία στροφή τα πε όλα για μένα.
Γεια σας, παιδιά μου! Καλή χρονιά σε όλους σας!
Είμαι λίγο χαμένη ανάμεσα σε διάφορα (σώωωπα!!!) αλλά προσπαθώ να σας διαβάζω. Και συνήθως τα καταφέρνω!
Φιλιά πολλά!
εμπλεξες και ιαμβικο σε καποια σημεια..?
πολυ βιαιο και ομορφο
nice.
Δημοσίευση σχολίου