Ο Φόβος των Φιλων μου ΙV

Του Ηλία Κωνσταντίνου,
(ανέκδοτο από το επόμενο βιβλίο του
που θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες).

φόβος

δεν κατάφερα ποτέ να αγαπήσω τη μοναξιά μου..
προσπάθησα αλλά δείλιασα,
φοβήθηκα να την πάρω αγκαλιά και να γίνουμε εραστές..
σκέφτηκα ότι θα με εγκαταλείψει κι αυτή,
θα με προδώσει..
την αποζητώ σχεδόν κάθε βράδυ
αλλά τώρα δεν με θέλει..
γαντζώνομαι σε σώμα,
σε κρεβάτι που πέφτω ήσυχα να μην ξυπνήσω
το έτερον ήμισυ..
πάντα δειλός, πάντα τρομαγμένος
να τη λατρέψω,
δεν την δέχτηκα όταν μου έκανε ερωτικές εξομολογήσεις
και τώρα την αποζητώ και με φτύνει κατάμουτρα
θυμίζοντάς μου τους δισταγμούς μου,
την τραμπάλα που κάθομαι
και κουνιέμαι σε όλη μου τη μη μοναχική πορεία..
μάλλον έχει δίκιο..
πάλι δεν την αγαπώ,
μα ερωτοτροπώ μαζί της
προσποιούμενος ότι θέλω να την ακολουθήσω..
άλλη μια φορά δειλός
μη ικανός να σταθώ απέναντί της ίσος προς ίσο..

Ηλίας Κωνσταντίνου,
ποιητής
Η συλλογή του "Αγάπη που σε λένε 14"
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άπαρσις

Η ανάρτηση αυτή έγινε στα πλαίσια της "Ημέρας ενάντια στο Φόβο".
Δείτε περισσότερα εδώ: grfear.blogspot.com