Έμαθα πολλά αυτό το καλοκαίρι. Τα τελευταία 2-3 χρόνια τα φέρνει έτσι η ζωή που μαθαίνω συνέχεια. Τις ιδεολογίες, τα ιδεολογήματα, τις αντοχές, τα πρέπει και τα θέλω μου. Το κυριότερο όμως που έμαθα είναι πως μπορώ να χειριστώ, να αντιμετωπίσω και να ενσωματώσω πολύ περισσότερα απ' όσα. Έστω και με τον προσφιλή μου τρόπο: να κάνω πως δε συμβαίνουν.
Γηράσκω αεί διδασκόμενη, που λέγαν κι οι ημών. Και με περηφάνεια διαπιστώνω πως παύω να επαναλαμβάνω τα ίδια παλιά λάθη. Καλά, όχι όλα, πάντως αρκετά. Και γίνομαι σοφότερη.
Ναι, έγινα πολύ σοφότερη αυτό το καλοκαίρι. Και δεν έχει καν τελειώσει.
3 σχόλια:
Μα καλά, που πήγατε διακοπές;
Στο Θιβέτ;
στα φαράγγια ε?
Τι ωραία που είναι αυτά που περιγράφεις.
Το σημαντικότερο είναι πως έκανες το ακατόρθωτο δηλαδή να γίνεις σοφότερη. Μα καλά Ελένη πόσο ακόμα!? :)
Στα 1400 υψόμετρο! Εγώ, ανυποψίαστη, φορώ χαριτωμένο, ξέκωλο, καλοκαιρινό ρουχαλάκι και απολαμβάνω απογευματινό τσάι κάτω απ' το πλατάνι. Όταν βλέπω εδώδιμη χωρική να κατηφορίζει με μπότες και μακριά ζακέτα, μάλλινη. Λέω "την καημένη, ψώνισε καινούρια ρούχα, πρέπει να τα δείξει στο χωριό". Μισή ώρα μετά, φορώντας 2 μπουφάν και τουρτουρίζοντας, κατάλαβα πως η μόδα παίρνει άλλη έννοια εκεί στα ψηλά!
(Εδώ είστε, κατάσκοπε; Οικογενειακώς; Επικοινωνήστε, παρακαλώ)
Μπεθ, αγαπημένο μου παιδί, κι εγώ ξαφνιάζω τον εαυτό μου μερικές φορές! (Φέτος μπορώ να μιλήσω για ήττες). Φιλιά!!!
Δημοσίευση σχολίου