(Το μπαλκόνι του πρωινού καφέ)
Είμαι αραγμένη σε μια πλαστική, βαθιά, αναπαυτική πολυθρόνα πράσινη. Στα πέντε μέτρα το νερό, βασικά το Αιγαίο. Καπνός, καφές. Μολύβι, χαρτί. Η αντηλιά με κάνει να θέλω να κοιμηθώ. Αλλά μισοκλείνω τα μάτια κι αγοράζω ορίζοντα. Όσο μπορώ. Να ‘ χω για τον χειμώνα.
Η Εύβοια μοιάζει ακατάδεχτη. Όλο ομορφιές που ιδρώνεις ν’ ανακαλύψεις. Δρόμοι στενοί ανάμεσα σε δάση. Ο νους σε εγρήγορση και το παπούτσι να πατάει δυνατά το υποτιθέμενο φρένο. Κι εγώ ακόμα, που στερούμαι αντανακλαστικά οδηγού.
Τα πόδια ξερά και σκονισμένα. Το μανό, κόκκινο φυσικά, ξέφτισε. Και η εικόνα του πρωινού καφέ. Ένα ζωντανό, ολοστρόγγυλο πέλαγος. Και η γραμμή του ορίζοντα, ορατή εντελώς το πρωί. Γκρι σκούρα και καλοσχηματισμένη. Λόγια ποιητικά, «ελυτικά», που ξεπηδούν αβασάνιστα. Και κυλούν στο χαρτί σαν γοργόνες. Και σκέψεις μονότονες. Η θάλασσα, ο ήλιος. Η θάλασσα. Εσύ.
(Και του απογευματινού)
Γέμισα μια βαλίτσα ρούχα. Και μια με τις εμμονές μου. 14 βιβλία. Παλιό τραγούδι κι άγιασε. Τετράδιο project μεγάλο πράσινο. Ένα κουτί Faber-Castell 9000-4Β. Ξύστρα επίσης Faber-Castell ασημί. Γόμα άσπρη μαλακή. Και στυλό με λαστιχάκι, για να μη γλιστράει το χέρι.
Μπορώ να γράψω στην παλάμη μου. Σε πακέτο από τσιγάρα. Σε παντελόνι τζιν. Στο χώμα. Μπορώ να γράψω μια φράση ξανά και ξανά μες το μυαλό μου, ώσπου να γίνει άρτια. Τώρα που κυνηγάω πια τη συγκέντρωση, θέλω τριγύρω μου τα ακριβή υλικά της σούπας: Τετράδιο project μεγάλο πράσινο. Ένα κουτί…
Όχι ότι έχω επιστρέψει στ’ αλήθεια, δεν τα πολυκαταφέρνω στις επιστροφές, αλλά... καλώς σας βρήκα, μωράκια μου!
14 σχόλια:
zhleyw lemeeeeeee
pwpw Elf mu,TELEIAAAAAAA
kalws gyrises pisw!
Εγώ τραβιέμαι ακόμα στα βάθη της ελληνικής επαρχίας... κράτα γερά μεχρι την αλλη βδομαδα που επιστρέφω... ανανεωμένη και με καυτά νέα... ;)
Φιλιαααααα
Μπαμ!
Μπαμ!
Μπα...΄
(τελείωσαν τα σκάγια :( )
Καλωσόρισες elfoula!!!
Οι φωτογραφίες είναι θάνατος!!!
Τα λένε όλα!
Μα 5 μέτρα από το κύμα????
Ενοικιαζόμενα???
θέλω κι εγώ!!!!
(σύνδρομο του Δώσε κι εμένα μπάρμπα, γνωστό και σαν ΔΩ.Κ.ΕΜ)
Καλως σε βρήκαμε!!!!
:)))))
ελενακι
Δε με ριγεί θα έλεγα το γεγονός πως είσαι στη θάλασσα δίπλα.. που το μυαλό σου είναι ελεύθερο και κατρακυλα.. και που εισαι "κλεισμενη" στο αιγαιο με αντρες που αγαπάς και σαγαπουν..
αυτο που με ριγει είναι ο τρόπος που σε εμάς εδώ στο blog μεταφέρεις τις εμπειρίες σου. Ημουν στο ποσειδι οκ? 5 λέξεις είχαν κολλησει μες το κεφάλι μου.. μια σειρα μια πρόταση, μια έμπνευση ... όταν μου ερχόταν αυτη η φράση δεν είχα στυλό.. δεν είχα χαρτί.. και τώρα είμαι εδώ και αυτή η φράση ξέφτυσε και δε μου βγαίνει..
καλά κάνεις και γράφεις.. και στο τζίν και στα σταράκια μου τα ασπρα και στον τοιχο και παντου.
Καλώς επέστρεψες,
και που 'σαι....
λίγα με την Εύβοια έτσι ;)
ακούς εκεί ακατάδεχτη.
υ.γ.
ωραίες φωτογραφίες, ωραίο κείμενο... είναι φανερό ότι ξεκουράστηκες.
Καλώς σας βρήκα. Το εννοώ. Σας διαβάζω και χαμογελάω, δε χάνετε το στυλ σας με τίποτα. Όλοι!
@laplace78: Μη ζηλεύεις, κόπιαρε τη φωτογραφία του πελάγους και κάντην φόντο στο πισί. Εγώ αυτό έκανα, είναι σαν να είμαι ακόμα εκεί - ναι, σιγά, εδώ είμαι, γαμώτο. Αλλά και εδώ καλά είναι, αλήθεια!
@Adomiel: Τα σέβη μου, βασίλισσά μου, καυτά νέα ακούω και δεν κρατιέμαι, προλαβαίνουμε έναν καφέ, ναι;
Φιλιά πολλά σε όλες τις κυρίες της παρέας!
@kikop80: Βρε συ, τι κέφια είναι αυτά, φτου, φτου, φτου, μη σε ματιάσω! Πέντε μέτρα από το κύμα κάμπινγκ, αγαπητέ, θα επανέλθω με λεπτομέρειες. Και πίνω μπύρες, πίνω μπύρες, πίνω μπύρεεεεες....
@beth: Και στα σταράκια, φυσικά, αγάπη μου, πώς τα ξέχασα; Η έμπνευση καμιά φορά όταν ξεφτίζει ομορφαίνει, έχεις καιρό να γράψεις, θα 'ρθει χειμώνας αργά ή γρήγορα. Τώρα ζήσε!
@scarface: Ακατάδεχτη, ναι. Αλλά ωραία. (Και οι Ευβοιώτες έτσι είσαστε;). Δεν μ' αρέσουν τα ταξίδια με το αυτοκίνητο, πραγματικά του χρόνου αν ξαναπάω θα είναι με υποβρύχιο, χίλιες φορές!
Ξεκουράστηκα, ευχαριστώ, και έγραψα πολύ. Και μαύρισα ελεεινά και ινδιάνικα- μάλλον θα βγάλω το ξωτικό από avator και θα βάλω τον τσιπιρίπο!
Kαλωσήρθατε καλή μου elf!
Kι ας φέρατε μαζί σας κι αυτήν τη μωβ μελαγχολία του σούρουπου. Yπάρχουν και μερικοί "πειραγμένοι" εδώ πέρα που τους αρέσει...
Όσο για το πως γράφετε, που γράφετε και τι γράφετε νομίζω πως η αντοχή στον χρόνο σας έχει δείξει καλύτερα απ' τα σχόλιά μας, πως μάλλον καλά τα κάνετε όλα...
kala elf liono....
akou 14 books...
yposxomai entos toy aygoustou na ksekiniso to mhtso sou....
k please ase th karekla k ksaplose xyma sth paralia..pio kala tha nai
@ Spy: Τι καλά που μου τα λέτε, αγαπητέ! Η μωβ μελαγχολία, όπως τόσο κομψά το θέσατε, ταιριάζει γάντι με το καλοκαίρι, δε συμφωνείτε; Εξισορροπεί όσο να 'ναι τα υπόλοιπα εκτυφλωτικά του χρώματα. Καλό βράδυ!
@giannis: Καλέ μου, δεν τα διάβασα όλα, φυσικά, έχω κι έναν σπόρο να κυνηγάω που, μόλις με δει να διαβάζω κάτι χωρίς δράκους και μάγισσες με επαναφέρει αμέσως: "Μαμά, ήρθε η κατάλληλη στιγμή να σου δείξω κάτι πολύ σημαντικό" - επί λέξει, στ' ορκίζομαι. Διάβασα αρκετά, όμως. Και καλά, και μπούρδες, όπως πάντα.
Χύμα στην παραλία, συμφωνώ, αλλά όχι το καταμεσήμερο, μεγάλωσα πια για τέτοια σπορ...
@ Beth εκτάκτως:
Κάτι μας ενώνει αόρατα, στο 'χω ξαναπεί, όχι μεταφυσικό υποθέτω, δεν τα πολυπροτιμώ ως εξηγήσεις, αλλά κοίτα τι έγραψα στην Εύβοια- ανώδυνο, αλλά ταιριάζει με τις δικές σου πέντε λέξεις:
Έχω πετάξει πέντε λέξεις στο κενό
Λόγια πυκνά, μα βιαστικά κι αφηρημένα
Η ερημιά μου αμετακίνητα τα βρήκε
Ποτέ, μωρό μου, δεν τα γύρεψες για μένα;
:-) καλώς επέστρεψες. 14 βιβλία, επιτέλους μια ομοιοπαθής!
Φαντάσου τη φωνή του αξέχαστου Νίκου Σταυρίδη (ή μήπως Διονύση Παπαγιαννόπουλου;):
"Βρε καλώωωωωως τη, βρε καλώς τη!!"
Πως φαίνεται πως αγαπάς πολύ τη ζωή. Κάθεσαι και απολαμβάνεις την κάθε στιγμή. Δίνεις μεγάλη αξία στην κάθε λεπτομέρεια. Κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σου, μπορείς να το δώσεις νόημα με την υπέροχη περιγραφή σου.
Μια ερώτηση Ελφ μου. Όταν χάνεσαι στον "μολυβένιο" κόσμο σου, ακούς μουσική? Ή προτιμάς φυσικούς ήχους;
Καλώς ήρθες και πάλι στις επάλξεις και σου εύχομαι καλό υπόλοιπο και πολλή έμπνευση κούκλα μου.
Πολλά πολλά πολλά φιλιά!!!
Για μια στιγμούλα μονάχα μέσα στο χρόνο βρέθηκα κι εγώ εκεί καθώς το διάβαζα...
Καλώς όρισες ξωτικό μου!!
Τα λέμε λίαν συντόμως (δεν το ξέχασες ε?)
Φιλιά πολλά!!!
Καλό μήνα σε όλους!!!
@ Μαριλένα: Καλώς σας βρήκα. Χρυσή μου, δεν πιάνω μία μπροστά σου, διαβάζεις τα υπερπολλαπλάσια! Παρόλα αυτά, το διάβασμα πια για μένα είναι αυτοματοποιημένη λειτουργία, πώς λέμε συνήθεια; Αν δεν μπορώ για κάποιον καταραμένο λόγο να διαβάσω, απαγγέλω από μέσα μου παραγράφους ολόκληρες από τα αγαπημένα μου βιβλία για να μπορέσω να κοιμηθώ.
@dr.Seeng: Γιατρέ μουυυυυυ!!!! Αλήθεια μου έλειψες. Και ναι, το κάνω αυτό, απολαμβάνω πια τα μικρά. Κάποια στιγμή θα τα γράψω για να με κοροϊδέψετε με την ησυχία σας.
Όσο για την υπόκρουση της έμπνευσής μου, προτιμώ το βουητό των συζητήσεων των ανθρώπων. Τον "Μήτσο" τον έγραψα σχεδόν εξολοκλήρου στις καφετέριες. Με βοηθάει να συγκεντρωθώ αυτό το μελίσσι, η ησυχία με κάνει να ξεχνιέμαι και να χαζεύω, τελικά.
Φυσικά, όταν γράφω στο σπίτι ακούω ΕΡΑ ΣΠΟΡ!!!
@ Christina Noe: Εννοείται πως το θυμάμαι! Σου έχω στείλει μέηλ για να με ενημερώσεις για τις λεπτομέρειες - πού θα πάμε, τι θα κάνουμε, τι να φορέσω κλπ. Ανυπομονώ, κουκλί μου!
Δημοσίευση σχολίου