Πρό(σ)κληση

Η christina noe με κάλεσε να παίξω στην αλάνα της και δεν μπορώ να της το αρνηθώ. Λοιπόν, το παιχνίδι έχει ως εξής:
1- Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2- Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3- Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4- Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5- Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Το κοντινότερο σε μένα βιβλίο εκείνη τη στιγμή ήταν "Το πλήρωμα του χρόνου και ο Μήτσος" ή, αλλιώς, η πρώτη μου ολοκληρωμένη συγγραφική απόπειρα. Και αντιγράφω από τη σελ. 123:
"...Ό,τι κάνουμε για τον εαυτό μας είναι αμαρτία, πρέπει να αφήσουμε το μυαλό μας να στερέψει και το κορμί μας να αφυδατωθεί από τη στέρηση, να ξορκίζουμε αυτά που λαχταράμε, να μη ζούμε μέρα με τη μέρα μοναδικά, μα κοπαδιαστά, σαν τους άλλους.
Αισθάνομαι πως μεγάλωσα κι αυτό δεν μου αρέσει, όχι με τον τρόπο που γίνεται. Ώρες ώρες μου φτάνει αυτό το σίγουρο μέτριο που έχω, φοβάμαι να αναμετρηθώ με το αύριο και τις πιθανότητες να αποτύχω."
Αυτό ήταν κι εγώ με τη σειρά μου προσκαλώ προς το παρόν τους wilma-tote-twra, gavaka και adomiel γιατί είμαι ρούκης στο διαδίκτυο και δεν έχω άλλους φίλους. Επιφυλάσσομαι, όμως σύντομα να βρω ακόμα δύο.