Είναι κάτι μέρες που με τρώει η μοναξιά. Όχι νύχτες – τις νύχτες μ’ αρέσει και την αποζητώ. Μέρες. Και πάλι, όχι όταν είμαι μόνη μου. Τη μοναξιά, όταν είμαι μόνη μου, τη διαχειρίζομαι, τη μεταλλάσσω. Όταν είμαι με κόσμο, όχι.
Μέρες. Που νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεννοηθώ ούτε με τον εαυτό μου. Που μου φαίνονται όλοι τόσο ενοχλητικοί και παρακαλάω να εξαφανιστούν πάραυτα. Κι ακριβώς τότε αυτοί οι όλοι θυμούνται να μου ζητήσουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι: ένα άρθρο για τον αυτισμό, 1.732,00 ευρώ, ένα φραπέ γλυκό με γάλα, την κυρία Μαρία με τα κίτρινα, ένα χοτ-ντογκ με κέτσαπ, να δείξω κατανόηση κι ανωτερότητα, υπομονή και επιμονή, αποφασιστικότητα και νάζι, δύο φιλιά για καληνύχτα, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα.
Σήμερα πρέπει να ήταν όλοι οι πλανήτες ανάδρομοι. Ήθελα απλώς να ξαπλώσω σε μια πολυθρόνα και να βλέπω οχτώ ώρες τηλεόραση. Ν’ αράξω στο πάτωμα και να κοιτάζω όλο το απόγευμα το ταβάνι. Να κοιμηθώ, εννοείται, περίπου τέσσερα εικοσιτετράωρα (τι πράγμα αυτό με τον ύπνο, μου λείπει τόσο πολύ, βλέπω το κρεβάτι μου και το λαχταράω!).
Αντί γι αυτά έκανα όλα τα προ-παραπάνω - συν ένα τουρλού (απίθανο), μείον την υπομονή (που δε συγκαταλέγεται στα χαρίσματά μου).
Τέλος πάντων, η μέρα ευτυχώς πέρασε, η μοναξιά ευτυχώς έμεινε κι ετοιμάζομαι πια να την απολαύσω.
Πολλά φιλιά και καλό καλοκαίρι!
5 σχόλια:
Eγώ πάλι θα ήθελα να με ναρκώσουν...και να ξυπνήσω μετά την επέμβαση... από χρόνιο κώμα...χωρίς να πονάω...
Ομως... η μέρα δεν πρέπει ακόμα να περάσει... και ετοιμάζομαι να την κρατήσω με το ζόρι... δουλεύοντας....
Το μόνο όμορφο...είναι η συγκέντρωση που χαρίζει η μοναξιά της νύκτας....
:-)))
Υ.Γ. Ποιός γαμάει το καλοκαίρι??
Ουφ....
τέλεια είναι που βρέχει,
καλησπέρες !
Μπορώ να προτείνω ένα αρωματικό καφεδάκι ή ένα παγωμένο ποτήρι άσπρο κρασί μαζί με την μοναξιά;
(Και μετά, μπορώ να ζητήσω να κάνεις επιτέλους αυτή την έρευνα, για να τελειώσεις και να έχω να διαβάζω ωραία πράγματα το χειμώνα, ή θα φάω ξύλο;)
mμέρες μετά ... ελπίζω ότι τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει.
...
Όχι;
οκ
ειναι παρηγόρια ότι "είμαστε κι άλλοι έτσι";
δεν ... το καταλαβαίνω! όχι δεν το καταλαβαίνω. δεν ... είναι παρηγόρια στον άρρωστο ότι υπάρχουν κι άλλοι άρρωστοι.
κι όμως !
κάτι γίνεται με την παρέα!
(άσε πια τα γκρουπ θέραπι)
;)
κουράζζζζζζζζζζζζ
Ελπίζω να την απόλαυσες τη μοναξιά σου.
Σου εύχομαι, από τη καρδιά μου, να σου προκύπτουν όλο και λιγότερες 'τέτοιες' μέρες.
Πολλά πολλά φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου